Circulares literae dioecesanae anno 1903 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XIII.

124 ciisque suis cum ea, qua par est, dignitate et utilitate versentur. Ad disciplinam eru­ditionis animum adiungens et a scientia rerum graviorum exorsus, philosophiae theo­logiaeque studia ad veterum rationem re­vocanda curavit et scholas instituit, ut clerus humanioribus bonarumque artium studiis diligentissime incumbat. Secretum etiam in Vaticano archivium, quod adus­que clausum erat, recludi iussit, ut cuique scientiam praeteritorum veritatemque sitienti pateat. Ardentissimo flagrans desiderio natio­nes omnes ad unitatem veritatis revocandi, nihil intermisit, quin dissidentes Orientis Occidentisque populos ad amplectendam Ec­clesiam permoveat. Cuncta haec eximiae sollicitudinis ponti­ficiae praeclara documenta suavitatem et benignitatem Patris, maiestatem et excel­sum animum Pontificis, dignitatemque Prin­cipis spirant. Veritatem docent. Pacem ferre et stabilire nituntur. Viam salutis mon­strant, auctoremque Lumen de Coelo fuisse testantur. Piissime defunctus summus Pontifex, qui virtutibus aeque ac scientia totam illus­travit et beavit ecclesiam, singulari gentem nostram prosecutus est charitate, cujus splendida in litteris ad nos directis habemus oblivioni numquam tradenda specimina. Cor coelesti ardens flamma lethale jam permeavit frigus. Migravit nobilissima anima, quae humanam summis cumulavit societatem beneficiis. Aruit manus, quae locupletissimas distribuit gratias. Obmutuit disertissimum os, quod aeternas mira inculcavit facundia veritates! Sed temperemus dolorem. Tergamus lacrymantia lumina. Acquiescamus inscru­tabili Omnipotentis consilio. Tenerrime fo­veamus benedictam magni Pontificis me­moriam et ferventissimis exoremus divitem in misericordia Patrem, ut quem Pasto­rem nobis dedit vigilantissimum, societ suis angelicis choris in aeternum. Filialis devotio et inconcussa adhaesio, qua erga augustissimae memoriae Ponti­ficem ferebamur postulat, ut vita functum precibus et sacris ad aram oblationibus prosequamur. Praesentibus igitur sequentia disponimus et ordinamus. 1. Acceptis hisce litteris, triduo omnes ecclesiarum campanae pulsentur meridie et vesperi per semihoram. 2. Durantibus novem dierum exequiis in civitatibus hora quidem nona, alibi autem in pagis praesertim, hora quae fuerit magis opportuna, praemisso omnium Campanarum pulsu, solemnis Missa exequiaiis celebretur pro defuncto Pontifice (uti in commemora­tione 0. 0. F. F. D. D. cum oratione unica : Deus, qui inter summos sacerdotes, quae est prima inter diversas pro de­functis.) 3. Toto novemdiali tempore, quo Ro­mae exequiae peraguntur, in omnibus mis­sis sive cantatis sive lectis addenda erit oratio pro defuncto Pontifice, qua impe­rata, ut supra. 4. Ad lugubre pietatis officium, quod intermedio novemdialium exequiarum tem­pore (die tamen libere eligenda) quo so- lemniori ratione celebrari debebit, invitandi erunt omnes fideles, item magistratus ci­viles et militares, necnon omnis generis sodalitates catholicae ac diversae corpora­tiones.

Next

/
Oldalképek
Tartalom