Circulares literae dioecesanae anno 1902 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

I.

VI. S. Officii Decretum circa interpretatio­nem Encycl. 20. Februar. 1888. et 1. Mart. 1889. de dispensat, matrim. in mortis arti­culo. 23. Aprilis 1890. Vicarius generalis N ...........sequentium d ubiorum solutionem perhumiliter expostu­lat, nempe: Litteris S. Officii datis die 20. Febru­arii anno 1888. concessa est locorum Ordi­nariis facultas dispensandi, sive per se sive per ecclesiasticam personam sibi benevisam, aegrotos in gravissimo mortis periculo con­stitutos, quando non suppetit tempus re­currendi ad S. Sedem, super impedimentis quantumvis publicis matrimonium iure ecclesiastico dirimentibus, excepto sacro Presbyteratus Ordine et affinitate lineae rectae ex copula licita proveniente. Decreto vero lato fer. IV. die 9. Ja­nuarii 1889. declaratum est, Ordinarios quibus memorata facultas praecitaiis litteris diei 20. Februarii 1888. data fuit, posse illam subdelegare habitualiter parochis tan­tum, sed pro casibus quibus desit tempus ad ipsos Ordinarios recurrendi et periculum sit in mora. Jam igitur quaeritur: 1. Utrum S. Congregatio, per verba „super impedimentis quantumvis publicis“, confirmare intenderit communem theologo­rum et praesertim S. Alphonsi sententiam, quae habet posse Episcopos in casibus urgentis necessitatis dispensare super impe­dimentis occultis, eamque facultatem veluti ordinariam probabiliter delegare etiam gene­raliter, ita ut mens Congregationis fuerit significare Episcopos a fortiori ab impedi­mentis occultis in praedictis adiunctis dis­pensare posse? 2. Utrum in gravissimo mortis peri­culo coadiutores parochi, quando ob ingen­tem parochiarum illius dioecesis amplitudi­nem ad eum recurrere non possunt, no­mine parochi ab impedimentis publicis dis­pensare valeant ? 3. Utrum in decreto diei 9. Januarii 1889. nomine parochorum veniant etiam vicarii temporeles, qui post obitum parocho­rum vel in eorum absentia sufficiuntur? R. — Ad I. Ex vi decreti, affirmative pro mortis articulo. Ad II. et III. Detur responsum hac eadem feria datum R. P. D. Abbati Sanctis­simae Trinitatis Caven., quod est sequens, scilicet: „Propositis a R. P. D. Abbate supra laudato sequentibus dubiis.“ „1. An sub nomine parochorum in subdelegatione facultatis, de qua in preci­bus, intelligendi sint etiam viceparochi vel oeconomi curati ad nutum amovibiles, in quibus paroeciis parochi stricte sumpti ac vere nominis non sunt creati?“ „Et quatenus negative.“ „II. Utrum saltem in dioecesibus, in quibus, sicut et in abbatia Nullius Sanctis­simae Trinitatis Caven. ex privilegio vel ex antiquissima ac immemorabili consuetu­dine, nonnullae sunt paroeciae, quarum curati tanquam vicarii Abbatis sunt insti­tuti sub nomine oeconomi vel archi-presby- teri curati, ad nutum amovibiles, ad hos quoque possit extendi?“ „Eminentissimi Domini Cardinales in rebus fidei et morum Inquisitores Genera­les praedicta die ac feria rescribi man­darunt : „Ad I. Comprehendi omnes, qui actu curam animarum exercent, exlussis vice- parochis et capellanis.“ „Ad II. Provisum in praecedenti.“

Next

/
Oldalképek
Tartalom