Circulares literae dioecesanae anno 1901 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

XV.

123

Christum reditus qui salvare in perpetuum potest, accedentes per semetipsum ad Deum} — Nos interea Venerabili Fratri Episcopo Tarbiensi, et dilectis filiis clero et populo de Lourdes benevolum animum Nostrum profitentes, omnibus et singulis eorum optatis, quae nuper Nobis significanda curarunt, Litteris hisce Apostolicis obsecundare decrevimus, quarum authenticum exemplar ad universos Venerabiles Nostros in pastorali munere Fratres, Patriarchas, Archiepiscopos, Episcopos, reliquos- que sacrorum Antistites in orbe catholico existentes iussimus transmitti, ut hi quoque eodem ac Nos gaudio et sancta laetitia perfundantur. Quamobrem, quod bonum felix, faustumque sit, Dei gloriam amplificet, et toti Ecclesiae catholicae benevertat, auctoritate Nostra Apostolica per has ipsas litteras concedimus, ut dilectus filius Noster Benedictus Maria S. R. E. Cardinalis Lan- génieux dedicare licite possit nomine et auctoritate Nostra novum templum in oppido Lourdes erectum, sacrumque Deo in honorem B. M. V. a sanctissimo Rosario; ut idem dilectus filius Noster in solemni sacro faciendo utatur libere Pallio velut si in Archidioecesi adesset sua; utque post sacrum sollemne adstanti populo, item auctoritate et nomine Nostro, possit benedicere cum solitis Indulgentiis. Haec concedimus, non obstantibus in contrarium facientibus quibuscumque.

Datum Romae apud Sanctum Petrum sub anulo Piscatoris, die VIII Septembris MDCCCCI, Pontificatus Nostri anno vicesimo quarto.

A. Card. MACCHI. i

i Hebr. VII. 25.

DECRETA

S. Congregationis Indulgentiis Sacrisque Reliquiis praepositae.

Cum in Rescriptis S. Congregationis Indulgent, vel in Brevibus Apostolicis etc., quibus tribuitur facultas benedicendi Coronas, Rosaria, Cruces, Crucifixos, parvas Statuas ac Numismata, eisdemque Indulgentias Apos- tolicas et S. Birgittae adnectendi, clausula apponatur „de consensu Ordinarii loci“; cirsa sensum huius clausulae non semel dubitatum est, hinc Praepositus generalis Clericorum Regularium Infirmis Ministrantium circa eiusdem clausulae intelligentiam sequentia dubia huic S. Congregationi solvenda proponit:

I. Utrum huiusmodi consensus ita necessarius retineri debeat, ut, si desit, Indulgentiae sint omnino invalidae?

Et quatenus affirmative:

II. A quonam Ordinario huiusmodi consensus dari debeat?

III. Et si utens hac facultate Romae commoretur, ubi facultas benedicendi exerceri nequit, sufficeretne consensus Emi Urbis Vicarii aut Vicesgerentis ad benedicendum, an ab alio extra Urbem Ordinario, et a quonam, foret exquirendus?

Et Emi Patres in Vaticano Palatio coa- dunati di 11. Iunii 1901, propositis dubiis responderunt:

Ad. I.-um. Detur instructio.

Instructio. „I.-o Convenit ut qui facultatem benedicendi Coronas, Cruces, Rosaria, Numismata etc. cum applicatione Indulgentiarum Apostolicarum et S. Birgittae obtinere cupit, si sit e clero saeculari litteris com- mendatitiis proprii Ordinarii munitum supplicem libellum exhibeat, si vero sit regularis Superioris sui Ordinis vel Instituti a S. Sede approbati.

Nr. 4141.

De consensu Ordinarii requisito ad exercendam facultatem, benedicendi coronas, cruces etc. cum applicatione indulgentiarum apostolicarum et S. Birgittae.