Circulares literae dioecesanae anno 1900 ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae

II.

6

pertum tenentur ne semper utroque genu flectere, iuxta decretum 937—1627, d. d. 19 Augusti 1651, ad 6, etiam processionibus interessentes imo et pluvialibus induti?

Et sacra eadem Congregatio, ad relationem subscripti Secretarii, exquisito voto Commissionis Liturgicae, omnibusque accurate perpensis, rescribendum censuit:

Ad I. Servetur Indultum sa: me: Clementis Papae IX.

Ad II. Affirmative iuxta ipsum decretum Generale.

Ad III. Pro gratia.

Ad IV. Affirmative.

Ad V. Iuxta praxim Ecclesiarum Urbis, in plano utroque genu flectitur.

Ad VI. Tolerari potest enunciata consuetudo ubi viget, donec cingula hucusque adhibita, consumentur.

Ad VII. Affirmative et detur decretum n. 3780 d. d. 12 Iui. 1892, ad V.

Ad VIII. Negative.

Ad IX. Affirmative iuxta decretum 3110-5318 d. d. 22 Martii 1862, ad 20.

Ad X. Negative, et servetur specialis Rubrica Missalis.

Ad XI. Affirmative, si agatur de accedentibus et recectentibus, iuxta citatum decretum.

Atque ita rescripsit. Die 24 Nov. 1899.

C. Episc. PRAENESTIN. Card. MAZZELLA, S. R. C. Praefectus.

D. Panici, S. R. C. Secretarius.

Nr. 671.

Preces, invocationes et incantationes superstitiosae e fidelium manibus eripiendae.

Relatum est Nobis, per nonnullas huius etiam archidioeceseos partes, iterata non obstante Matris Ecclesiae prohibitione, quasdam circumferri precum formulas seu oratiunculas typis descriptas, easque ineptiis, quippe confictis miraculis, falsis omnino

revelationibus vel naeniis ridiculis atque impossibilibus scatentes, anilem superstitionem foventes pariter atque propagantes. Obrepenti igitur huic malo, quod virus est serpentis inter pomifera paradisi latitantis ligna, occurrere vehementer volentes, praesentium serie omnes sacrorum curiones caeterosque vices eorum quomodocunque obeuntes, hortamur atque obsecramus, ut sive ad concionem dicentes sive in exedra piaculari sedentes aut alias munere suo fungentes, malitiam eiusmodi precum aut oratiuncularum superstitiosarum fidelibus re- monstrent, male persuasos ab earum usu deterreant atque ad erroris, perniciei et malignitatis agnitionem reducere connitan- tur; in exemplaria autem similium precum, quae nonnumquam exsecrabiles etiam invocationes et incantationes continent, diligenter inquirant, deprehensa e fidelium manibus eripiant et ad nostrum officium deducenda curent. Insuper, quia proscriptae hae precum formulae in libellis, foliis seu chartulis impressis propinatae, utplurimum occasione maioris concursus populorum, quippe in nundinis et encaeniis venum eunt: iidem sacrorum curiones vigili prosequantur oculo institores praesertim, qui diversas res ad devotionem secus augendam destinatas, puta: rosaria, scapularia etc., ante ecclesiarum fores venditare solent, quique turpis lucelli ergo et credulitate et bona fide hominum abuti non erubescunt.

Sunt quidem atro carbone notatae preces et invocationes quam plurimae, quas usquequaque circumferri novimus, tamen paucarum nonnisi mentionem facere iuvat: illius praeprimis orationis, quae inventa fuisse dicitur in sepulcro D. N. J. Chr. et olim revelata S. Elisabeth Hung, vel S. Mechthildi aut Brigittáé; item illius, quam vulgus sub titulo: Hét mennyei zár novit