Circulares literae dioecesanae anno 1899. ad clerum archidioecesis strigoniensis a Claudio Francisco Cardinale Vaszary principe primate regni Hungariae et archiepiscopo dimissae
XXIII.
169 vestrarum ab oculis Domini, et renovati spiritu mentis vestrae, orationibus hoc potissimum tempore insistite, ut humanarum cupiditatum dominatio destruatur, et charitatis pulchraeque dilectionis regnum firmetur ac amplietur. Annuntiate verbum Dei, annuntiate fidelibus annum acceptabilem Domino, coelestium munerum ubertate redundantem, quem ipsi vobiscum pia religione suscipiant et bonorum operum frequentatione sanctificent. Docete curiatos quisque fideles vestros, docete iuvenes et senes, viros et mulieres, virgines et viduas, divites et pauperes, a peccatis abstinere: intemperantiam fugere et turpium damna voluptatum vitare; emundatosque ab omni inquinamento carnis et spiritus, coelestia concupiscere et amare. Omnibus insuper adlaborate viribus, contendite studiis: vocate coetum, congregate populum, ut Christianae vitae ornamentis vestra laboriosa navitate instruendus, unius sit vobiscum voluntatis et animi: Deum quippe timeat, proximum diligat, Ecclesiam audiat et patriam hanc, maiorum sanguine partam, non amore tantum, sed perpetuo quodam iudicio certatim amet. Annum etenim sacratiorem solemnius celebrantes, necesse omnino est, ut demu- tescat ubique superbia, mansuescat iracundia, conquiescant partium studia, cessent fractionum odia, deficiant simultatum causae et omnes in unitate charitatis Christi exultent ac de communis patriae salute laetentur. Quod certo certius fiet Venerabiles Fratres! si fideles vestros non tam verbo, quam exemplo magis docueritis, ut nempe de vestrae quasi integritatis et vitae honestatis splendore, lumen hauriant et caritatis vestrae igne incalescant. Postremo ut multa paucis complectamur, Fratres! quoniam socii laborum vigiliarumque estis nostrarum, omni sollicitudine oves fidei vestrae commissas a vallibus ad montes, a terrenis scilicet rebus ad coelestes, a humanis ad divinas, a caducis ad aeternas revocare studeatis; omnes denique fideles, quos aut sexus in corpore aut aetas discernit in tempore, impensius hortamini ut Supremi Pastoris, paterne invitantis vocem audientes, eidem etiam amantissime obtemperent atque de latere surgentes et de longe venientes Romam petant, non quidem munera secum in Urbem portantes, quam coelestium potius munerum copias inde reportantes, quas nec tinea corrumpit, nec demolitur aerugo. Quod iam superest Venerabiles Fratres! annum agentes sanctum eumque plenissimae remissionis, nolite obdurare corda vestra, sed eadem Domino gratiaeque eius praeparemus : nostrorum quippe sarcinam peccatorum iusto libramine saepius hoc tempore ponderantes; debitorum, sed et iuventutis delictorum memoriale, attentius decursu anni relegentes atque per veram poenitentiam expiantes, ut aeternae mortis perpetuaeque damnationis suplicia evitare atque ad immortalem vitam et supernam beatitudinem pervenire una cum fidelibus nostris mereamur. Per Jesuin Christum, Regem Saeculorum, Dominum Nostrum et Judicem Venturum. Arnen. Quantumvis anni sanctioris solemnitates Romae potissimum celebrentur, nec Christifideles (exceptis excipiendis et privilegio apostolico donatis, de quibus infra). Jubilaei Magni indulgentias lucrari ex Romanorum Pontificum auctoritate possint alibi, quam in ipsa Alma Urbe; tamen, quia annus Jubilaei, non tantum saeculi exeuntis' postremus, verum domestica etiam Gentis nostrae laetitia praeclarus est, nonnulla circa Mandatum de sanctioris anni sole- mniis in alma hac Archi- dioecesi celebrandis.