Circulares litterae dioecesanae anno 1882 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae

II.

13

I. Litterae P. Placidi Feger Orel. S. B.

Eminentissime S. R. Eccl. Cardinalis, Princeps Primas et Archi-Episcope,

Domine Archi-Praesul Benignissime! Providere nos docet Apostolus bona non solum coram Deo, sed etiam coram hominibus. In limine aeternitatis constitutum, et Judici Divino mox rationem redditurum: in quantum huic postulato utroque sub respectu satisfecerim : conscientia me serio expendere urget; et ne qua servus omnino inutilis reprober praeter impetrandam contrito corde a Deo debitorum remissionem: etiam subsidium intercessionis e parte fidelium, status praesertim Sacerdotalis implorare salutare esse recognoscens — fine impetrandae huius spiritualis eleemosynae — Eminentiae Vestrae — cuius benignum erga me affectum ante non paucos annos mihi experiri licuit — sequentibus argumentum pii mei desiderii humillime substernere praesumo:

Albo Ven. Cleri Archi-Dioec. Strigoniensis adseriptus, et anno 1828 in Presbyterum ordinatus — abhinc annis 16 in cura animarum — aliis 16 in Seminario S. Emerici Posonii, et in Collegio Pazmaniano Viennae qua Vice-Rector muneris mei partes conscientiose implevi — Ven. Superioritati ne minimae redargutioni ansam praebui — Eidem nulla importunitate molestias facessivi — decursu

horum 32 annorum et vivis e venerabili Clero confratribus charitatis fraternae documenta pro modulo exhibere, et pro omnibus hac serie annorum in Domino defunctis eorum animae saluti oblatione s. missae sacrificii subvenire sanctae obligationis meae esse duxi. — Denique ea occasione qua de erigendo fundo auxiliari agebatur, e quo subseque bene meriti e Ven. Clero succolari possent, hunc in finem qua Vice Rector Collegii Pazmaniani promptissime medii anni salarium obtuli.

Quibus ab Eminentia Vestra in benignam considerationem sumptis, postremum hac in vita desiderium eo jam jam moribundus, Eidem Eminentiae Vestrae manifestare praesumo: Quatenus meo decessu ad notitiam Ven. Cleri Archi-Dioecesis perlato, eo benigno annutu, et actu misericordiae animae meae succurrere dignaretur : ut ii saltem e Ven. Clero, qui sive e prima epocha in cura animarum sive ex altera in Seminariis transacta, mei adusque in charitate recordantur, non vi officii, aut statuti dioecesani, sed prorsus libera determinatione dum vacaverit, pro refrigerio animae meae unum S. Missae Sacrificium Deo offerre non graventur. Ad quorum corda dum agorisans pulso, suspirans et orans: „Miseremini mei!“ Ipsorum adjutario citius sortis Beatorum particeps factas vicem reddere non intermittam. Lambaci in Superiori Austria .... die Placidus Jos. Feger m. p. Ord. S. Ben. Presbyter, Prior Conventus Lambacensis.

II. Nuncium de morte P. Placidi Feger Ord. S. B.

Colendissimi D. D. Foederati! Nuntiamus Vobis obitum confratris nostri Pl. R. P. Placidi Feger, Prioris, Conventus Senioris, RR. D. Episcopi Linciensis Consiliarii, Rectoris Confraternitatis Ss. Rosarii, sacerdotis Jubilati, qui Hungarusin Schemnitz natus die 15. Augusti, anni 1804, sacerdotio inauguratus die 25. Octobris anni 1828, solenni votorum sponsione se obstrinxit die 25. Septembris, anni 1864, atque diversis dehiuc officiis functus est,