Circulares litterae dioecesanae anno 1881 ad clerum archi-dioecesis strigoniensis a Joanne Cardinale Simor principe primate regni Hungariae et archi-episcopo dimissae
III.
15 „ut castigatio carnis assumpta ad nostrarum vegetationem transeat animarum.“’) Observare proinde legem jejunii, si mentem Ecclesiae attendas, parum est nisi iniquam deposuerimus voluntatem. Quid prodest ab escis carnalibus abstinere, et a noxiis vitiis et voluptatibus non cessare. Audiamus S. Joaunem Chrys. ad populum Constantinopolitanum disserentem : „Ne mihi dixeris, ait, tot dies jejunavi, hoc et illud non comedi, vinum non bibi, illuviem pertuli : sed ostende mihi, an cum iracundus esses, lenis factus sis, et cum esses crudelis, benignus evaseris : quoniam si ebrius iracundia sis, quid carnem affligis? si intus sit invidia et avaritia, quid prodest aquae potus? Non quaero nunc qualis sit mensa, sed an malae mentis facta sit mutatio? Si Domina, nimirum anima, fornicatur, cur ancillam, ven- trem inquam, flagellas? Si anima seducitur, cur corpus maceras ?“2) Tunc quod per observantiam jejunii profitemur extfrius, debitum in nobis operabitur effectum interius, si, quemadmodum S. Leo M. loquitur: „si, inquam, pellatur lascivia, si abdicetur ebrietas, et carnalis concupiscentia castitatis legibus edometur. Si odia transeant in dilectionem, si inimicitiae convertantur in pacem, si tranquillitas extinguat iram, si mansuetudo remittat injuriam. “3) Cum jejunio insuper oratio et eleemosyna conjungantur, necesse est. „Tria vero sunt, observat idem S. Leo M., quae maxime ad religiosas pertinent actiones, oratio scilicet, jejunium, et eleemosyna, quibus exercendis omne quidem tempus acceptum, sed illud est studiosius observandum, quod Apostolicis accepimus traditionibus consecratum : ut tria illa, de quibus locutus sum, diligentius exequamur. Oratione enim propitiatio Dei quaeritur, jejunio concupiscentia carnis extinguitur, eleemosynis peccata redimuntur, simulque per omnia Dei in nobis imago renovatur, si et in laudem eius semper parati, et ad purificationem nostram sine cessatione solliciti, et ad sustentationem proximi indesinenter simus intenti.“4) Oratione autem non solum quaeritur propitiatio Dei, sed etiam invenitur, prout liquet e divinis promissionibus, quibus Deus ea omnia, quae recte postulantur, se esse concessurum orantibus, pollicetur : „Clama ad me, et exaudiam te.“5) „Invoca me, et eruam te.“8) „Petite et dabitur vobis, quaerite, et invenietis, pulsate, et aperietur vobis.“7) „De omni re, quamcunque petierint, fiet illis a Patre meo.“a) „Si quid petieritis me in nomine meo, hoc faciam.“9) „Quodcum^ que volueritis, petetis, et fiet vobis.“10) „Amen, amen dico vobis, si quid petieritis Patrem in nomine meo, dabit vobis.“11) Cuiusmodi promissionibus refertissimae sunt Sacrae Scripturae. Benefico igitur divinae providentiae consilio in oratione facultas nobis data est, et bona omnia, quibus indigemus impetrandi, et mala omnia, quae reformidamus avertendi. Quare si aut caro nostra concupiscit adversus spiritum, aut adversarius noster diabolus tamquam leo rugiens nos quaerit, ut devoret, aut mundi huius illecebrae nobis blandiuntur, ut fallant; clamemus ad Dominum, et ipse de inimicis costris eripiet nos, juxta illud vatis Regii: „Laudans iuvocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.“’3) Si peccatorum pondere premimur, et peccatorum irretiti vinculis, cum Deo in gratiam redire, et amissam filiorum Dei libertatem volumus recuperare, preces nostras imo e corde dirigamus ad Dominum, et ipse evellet de laqueo pedes nostros. Si ignorautiae tenebris obcoe- cati nesciamus, quid agere debeamus, sapientiam postulemus a Deo, et ipse illam nobis dabit affluenter, teste S. Jacobo: „Si quis indiget sapientia, postulet a Deo, qui dat omnibus affluenter, nec improperat.“13) Quidquid tandem illud sit, quo indigemus, pauperrimi q Coli. Misa. Sabb. post Dom. 2. quadr- — *) Serm. t. de jej. — *) de Quadr. serm. 2. — 4) De jej. serm. 1. — J. rem. 33- 3. — «) Psalm. 49, 15. — ») Matth. 7, 7. — 8) ibid. 18, 19. — ») Joan 14, 14. — 10) ib. 15, 7. — ll) ib. 16, 23. — 12) Psalm. 17, 14. — Is) epiat. 1, Ö.
