Circulares litterae dioecesanae anno 1869. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor

Nr. XIV.

65

misque eam semper appositam fuisse virtutibus observamus, quodipsum tabulae cunctorum, qui adusque exstiterunt populorum uno quasi ore conclamant. Si priscos volvere annales lubeat, id profecto ex eis eruere ultro nobis conceditur, nullum plane reperiri posse populum, qui non ab iis, penes quos cura Sacrorum erat, qua temporalem, qua perpetuam postulasset castitatem. Ut a mythicis orientalium ordiamur religionibus, bae ne una qnidem demta cunctae in iis, qui servitio Numinum se mancipant, castitatem ceu conditionem, sine qua illi ministerio fungi nequeant, requirunt ac urgent. Testes nobis pro hac sententia agunt Indi, quorum Brahmanis omne cum muliere commercium interdicitur. Brahman dum querelas ob id promit, quod sine uxore creatus sit, id a Birmah accipit responsi: hoc ob id factum fuisse, ut non dissipetur; sed unice doctrinae, orationi et servitio divino vacet. Testes proferemus porro Persas, apud quos virgines Deo Soli consecratae, obligationem coelibatus subix-e debuere. Persarum haec pi-incipia probaverat doctrina moralis Chixiensium, culmen perfectionis in eo reponens, ut quis omnem e corde suo eradicet appetitum tei*restrenx. Babylonii teste Herodoto dum actiones sacras peragere intendebant, a commercio sexus abstinentes semet purificabant. — Sacerdotes Isidis apud Aegyptios, sed et ii, qui diis serviebant, ad coelibatum fuei-ant obstricti. — Haec virtus apud lascivos secus Graecos quoque summo pollebat honore, et doni supernaturalis adinstar aestimabatur. Sacrificia illa existimabant esse imperfecta, quibus non illibata adstitit virgo. Hierophanta mystex-iorum eleusiniorum matrimonio abstinere, aut conjugatus commercium fugere debuerat. Et plerique sophistarum et Poetarum statum coelibem ceu perfectiorem celebrarunt, et continentiam virtutis adinstar venerandam duxerunt, quae a jugo imperfectionum humanarum liberet. — Ne de Romanis taceam, sufficiet vii’ginum Vestalium et honoris, quo apud suos fruebantur populares, mentionem injecisse. Quales oporteat esse eos, qui sacris ope- rantux1, hoc modo poeta canit:

Vos quoque abesse procul jubeo, discedite ab aris Queis tulit hesterna nocte gaudia Venus.

Casta placent Supei'is; pura cum veste venite Et manibus puris sumite fontis aquam.

Nec minus eos, qui nefors majora ac sublimiora ambire praesumerent — sicqui- dem voti damnari cuperent, — continentes esse debere docebant, sic vate Venusino canente: Qui studuit optatam cursu contingere metam Multa tulit fecitque puer ....

Abstinuit Venere et vino.

Deorum auxilia imploraturi castitate sua se praeferenter commendare studebant, sic apud Silium Italicum Junonem precati: „huc adeso Regina Deum, gens casta precamur“ ; intime sibi persuasum tenentes, per castitatem mortales simillimos fieri Diis. Hinc non pauci philosophorum quoque romanorum matrimonium ceu impedimentum perfectionis considerantes ab eo abstinuere, coelibatum utpote perfectiorem amplexi teste Seneca dicente: vita conjugalis altos et generosos spiritus frangit, a magnis cogitationibus ad humillimas detrahit.

Neque apud Hebraeos, gentem caeteroquin carnalem, virginitatis vesiigia desiderantur. Elias, Elisaeus, Daniel cum sociis et praecui’sor Domini Joannes, de quo ipse Dominus dixerat, quod non surrexerit major illo pi’opheia inter filios mulierum, coelibem duxere vitam. Similes certe his censendi sunt illi, de quibus Isaias propheta loquitur eunuchi, qui-