Circulares litterae dioecesanae anno 1868. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor
Nr. XII.
62 Nr. 2223. Obitus Joannis Peiler, concursus pro parochiali beneficio Gajar. Nr. 221. sehol. Statio docentis in Assa- Kiirth vacat. Nr. 2231. Contra sacrilegos fures tutae reddendae sunt sacrae aedes. Joannes Peiler parochus Gajarensis, die 30-a Aprilis anni hujus post pie suscepta moribundorum sacramenta in Domino obiit, annos quinque supra sexaginta natus, cujus animam piis omnium suffragiis commendo. Quod per decessum hunc vacat beneficium parochiale Gajarense, juri patronatus Antonii Principis Pálffy ab Erdőd obnoxium praesentibus concursui exponitur, termino competendi in diem ultimam mensis labentis defixo. Strigonii, die 4-a Maji, 1868. Pro hac labii slavici statione concursus hisce in diem 4-am Junii a. curr. defigitur. Emolumenta: 11. jug. agrorum proprio marté cultivanda; titulo lecticalis 7'A metr. siliginis et 2 fi. 40 xr. in aere parato; a scholaribus 20. metr. siliginis et 16 fl. v. a.; titulo stolae incirca 30 fl. v. a. ; pro hostiis 2 fl. 10 xr.; e fundat. 9 fl. 87 xr.; titulo calefactionis percipit 2. org. lign. et 150. fasces; qua notarius 180 fl. v. a. Habitatio praeter scholam absolvitur 2. cubilibus, camera etc. Adest hortus post- domalis 553. Q org. Requiritur cognitio linguae hungaricae. Recursus rite instructi VADiacono parocho in Lakács exhibendi sunt. Strigonii, die 4-a Maji, 1868. Ad sacrilegorum furum periculosam activitatem ac temeritatem provocare volui attentionem DD. Curatorum, atque ut provocem, impellor impiissimo furto, quod nocte diem 17. Aprilis h. a. insequeute commissum est in Ecclesia parochiali Felbárensi) unde monstratorium, ciborium, pacificale, atque e collo ejatis iconis B. M. V. catenulas — omnia haec ex argento affabre facta — rapaci manu abstulit nebulorum quorumdam impia nequitia. Profecto non potest non fidelibus ipsis esse ingratissimum, experiri quod suae Ecclesiae suis saepe sudore partis obulis procurata vasa sacra, aliaque paramenia ad manus deveniant viscosas sacrilegorum furum, qui cum ingenti eorumdem fidelium offendiculo passim id, quod christianus habet sanctissimum, Eucharistiae nempe Sacramentum profanant. Dubitare itaque nequit, quin ipsi parochiani fideles libenter co- operentur suis Curatis in id intentis, ut ab aedibus sacris expilationis et profanationis periculum amoliatur. Facillimo imo nullo negotio immunes reddentur contra nocturnos fures ac praedones Ecclesiae, si nocturnis vigilibus, quales in nulla possessione desunt, imposita fuerit obligatio, toties quoties horam proclamant. Ecclesiam ipsam circumeundi, ac simul probandi, utrum fores ejus clausae sint, et an nullibi lumen appareat. Expedit porro, imo debita sollicitudo requirit, ut pretiosiora sacra vasa et paramenta non in sacristia imprimis extra possessionis pomeria locatae Ecclesiae, verum in aedibus potius parochiali- bus sub sera custodiantur ac conserventur. Strigonii, die 4-a Maji, 1868. Joannes m. p. Archi-Episcopus.
