Circulares litterae dioecesanae anno 1868. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor
Nr. II.
17 se nonnullis per suos fautores evulgatis libellis, qui propositiones falsas et omnino damnandas complecterentur? Gravia haec quidem sunt et reprobanda, in eo tamen reprobanda maxime, planeque non ferenda, qui Episcopali et Cardinalitia dignitate insignitus, Catholicam tueri ac propagare doctrinam, peculiarem erga Beatissimi Petri Sedem exhibere reverentiam eiusdem- que honorem, iura, privilegia servare ac promovere omni ope debeat, quemadmodum sese interposita iuramenti fide in accipiendis Cardinalitiis insignibus obstrinxerat. Itaque quum tres et eo amplius anni elapsi fuerint, ex quo memoratus Cardinalis pertinaciae culpa, aliisque excessibus insordescat, nullamque faciat spem ad bonam se frugem recipiendi, quum- que scriptis in vulgus editis perversis ac turbulentis fidelium animos perturbet ac transversos agat, quaque ornatus est dignitate in religionis detrimentum et Romanae Ecclesiae dedecus abutatur: ne hoc tantum malum serpat latius, ac roboretur, Nobis qui dati sumus speculatores domui Israel providendum omnino est, aliaque praecavenda pericula, quae Ecclesiae Dei exinde impendere noscamus. Proinde ipso vigilantiae pastoralis officio, quantumvis inviti, uti in illum cogimur severitate poenarum, quas adversus huiusmodi contumaces Sacri Canones et Pontificiae Constitutiones decernunt; quippe animo etiam reputamus verissima illa S. Siricii Praedecessoris Nostri ad Himerium Episcopum Tarraconensem verba: „Necesse est, ut ferro abscindantur vulnera, quae fomentorum non senserint medicinam.“ Attamen cum praedicto Cardinali mitius agere adhuc volentes, auditis Venerabilibus Fratribus Nostris S. E. R. Cardinalibus, supersedendum a dictarum gravitate poenarum, et suspensionem ab insignibus et privilegiis Cardinalitiis adversus ipsum decernendam in praesens existimavimus. Quapropter certa scientia ac matura deliberatione Nostra , deque eorumdem Cardinalium consilio, Auctoritate Nostra Aposto- lica memoratum Hieronymum D’Andrea Cardinalem suspendimus ac suspensum declaramus ab honoribus, insignibus, et iuribus dignitatis Cardinalitiae et signanter a voce activa et passiva in electione Summi Pontificis, sic ut eiusmodi poenae subiectus evocari non debeat nec possit ad Conclave , neque admitti, quam evocationem et admissionem Cardinalibus eorumque Collegio prorsus prohibemus, sublata penitus quacumque ad suffragandum et votum pro dicta electione dandum habilitatione, eumque ad Conclave evocandum facultate, quam quovis titulo et ratione in corpore iuris clausa, aut vigore quarumcumque Constitutionum Pii PP. IV. Gregorii XV, aliorumque Praedecessorum Nostrorum allegari contigerit, quibus omnibus et singulis, quorum tenores hic pro expressis et contentis habemus, et plenaria Nostra Auctoritate derogamus et pro derogato haberi volumus et mandamus. Praeterea memorato Cardinali D’Andrea trium mensium peremptorium terminum adsignamus a datis hisce Nostris Litteris computandum, infra quem non per procuratorem, sed personaliter et cum effectu coram Nobis et hac Apostolica Sede sistere se debeat ad recipienda humiliter mandata Nostra. Quo termino inutiliter elapso, ad declarationem privationis Cardinalatus, Episcopatus sui Cardinalatus, nempe Sabinensis, nec non Abbatiae Sub- laquensis, aliorumque Beneficiorum, quibus ipse fruitur, deveniemus. Haec volumus ac n andamus, decernentes has Litteras etiam ex eo quod illi, quorum interest, minime consenserint, et ex alia quacumque causa ullo unquam tempore de subreptionis aut obreptionis vitio, sive intentionis Nostrae defectu impugnari posse, sed ipsas praesentes Litteras firmas, validas et efficaces existere et fore, suosque plenarios effectus sortiri et obtinere et ab omnibus, ad quos spectat seu spectabit, inviolabiliter observari; sicque et non aliter per quoscumque quavis auctoritate et potestate fungentes sublata eis aliter iudicandi et interpretandi facultate, iudicari et definiri debere, atque irritum futurum et inane, si secus super his a quocumque quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attentari. Non obstantibus Nosfrae et Cancellariae Apostolicae regula de iure quaesito non tollendo, nec non quibusvis etiam in Universalibus Conciliis editis Constitutionibus aliisque Ordinationibus etiam favore Cardinalium evulgatis, privilegiis quoque et induitis, quibuscumque personis quavis dignitate etiam Cardinalitia fulgentibus concessis et pluries
