Circulares litterae dioecesanae a 16-a maji-31-am decembris 1867. ad clerum archi-dioecesis strigoniensis dimissae a principe primate regni Hungariae et archi-episcopo Joanne Simor
Nr. XVIII.
106 Unde ad haec evitanda praesentibus dispono: 1- o Ut deinceps ille, cui commissio aliqua imposita, aut a quo informatio vel relatio petita fuerit, relationi suae tenorem datae commissionis, vel injunctae informationis paucis praemittat, exprimendo una datum, sive diem, mensem, annum quibus, et numerum, sub quo ejusmodi commissio abhinc expedita fuerit. 2- 0 Ut in una eademque relatione aut supplicatione plura objecta non accumulentur, sed de singulis distincte isthuc referatur. 3- io Ut quodvis ad integram philyram protractum Exhibitum sic dicto pallio, relationi aut repraesentationi adsuto provideatur. Strigonii, die 25-a Octobris, 1867. Nr. 1241. Autobiogra- phiae Cleri deposcuntur. Nr. 1241. Litterae nomine Societatis S. Stephani ad Summum Pontificem exaratae. Convenit quam maxime, ut omnes ac singuli Dioecesis hujus Sacerdotes peculiari libro, Albo nimirum revera inscribantur, utve omnes ac singulos, quos Divina providentia mihi dedit comministros, atque in vinea hac Domini Cooperatores, quorumve commodis ac emolumentis, sed imprimis saluti animarum continuo me intentum esse voluit, probe noscam. Itaque praesentibus omnes ac singulos ADioecesis hujus DD. Sacerdotes provoco, ut eorum quilibet vitae suae anteactae cursum succincte describat, annum ac diem nativitatis et ordinationis, studia cumprimis theologica, ubi terminata, gestorumque abinde Officiorum locum et tempus, et si quid notabilius occurreret per summos, ut dici solet apices adtin- gendo. Autobiographias has intra bimestre tempus ab omnibus et singulis opperior. Strigonii, die 25-a Octobris, 1867. A generali conventu Societatis S. Stephani R. requisitus has, quae sequuntur, filialem commembrorum pietatem, ac adhaesionem exprimentes litteras ad Sanctissimum Dominum Nostrum exaravi. Strigonii, die 25-a Octobris, 1867. Sanctissime Pater! Rara vel in ipsis electis, ea Divinae miserationis et coelestis gratiae largitas spectanda conceditur, ut inter diuturnas etiam calamitates, • longasve tentationum procellas, eadem semper maneat triumphantis animi fortitudo, idem invicti pectoris robur. — Hanc rarissimam in Te, Sanctissime Pater! virtutem ex Alto, in vigesimum iam annum miratur pia fidelium multitudo; quin et ipse suis confusionibus plenus mundus, adtonitus stupet. Nempe contingit, — ut Almi Praecessoris Tui, Sancti Gregorii Papae Magni yerbis utamur, „contingit“ etiam nostris plane diebus, „ut electus quisque, qui ad aeternam felicitatem ducitur, continua hic adversitate deprimatur.“ Si tamen deprimi est: calcare superbos astutiae humanae, ac impietatis , potentia suffultae cervices, eludere sapientiae mundanae consilia, exuere turpes, quas continuo mundus Ecclesiae parat ac imponere contendit, servitutis catenas. — Immo hanc nos dicimus summe venerandum libertatis sanctae maiesta- tem; aestimamus victoriam de principe huius mundi relatam: cuius gloriam nec crux, nec persecutiones imminuunt, sed augent potius, et clariorem reddunt. Te quoque Beatissime Pater, ut olim sanctum Laurentium, tyrannus non cito ex- tingvit, sed diu mori compellit, dum per decennia Tuae Sedis jura incessanter impugnat, in iisque convellendis seposito Dei hominumque timero ultro semper progreditur; dum eo, quod maximum mortalibus beneficium esse solet, pace nimirum, Te tuosque malignus privat ; et amaris anxietatibus replens, de cunctis omnino bonis, de exagitato clero et fideli
