Circulares 1850-1864, Joannes bapt. Scitovszky de Nagykér, Archi-episcopus Strigoniensis, Regni Hungariae Primas
1856
Nr. 2452. . JOIVYÍOS S. I(. E. TIT. S. CRUCIS IN HIERUSALEM PRESBYTER CARDINALIS SCITOVrZKT, DEI ET APOSTOLICAE SEDIS GRATIA METROPOLITANAE ECCLESIAE STRIGONIENSIS ARCHI-EPISCOPUS, SANCTAE SEDIS APOSTOLICAE LEGATUS NATUS, ORDINUM RELIGIOSORUM PER ECCLESIASTICAS PROVINCIAS STRIGONIENSEM, COLOCENSEM, AGRIENSEM ET ZAGRABIENSEM VISITATOR ET DELEGATUS APOSTOLICUS, INCLYTI REGNI HUNGARL1E PRINCEPS PRIMAS, SUMMUS ET SECRETARIES CANCELLARIUS, INSIGNIS ORDINIS S. STEPHANI REGIS APOSTOLICI PRAELATUS ET MAGNAE CRUCIS EQUES, S. C. ETR. APOSTOLICAE MAJESTATIS ACTUALIS INTIMUS CONSILIARIUS, AA, LL. ET PHIL. NEC NON SS. THEOD DOCTOR, ETC. ETC. Venerabili Clero Nostro salutem in Christo JESU! Laetamini in Domino, jubilate et laudem dicite Deo nostro, Fratres et Filii charissimi! quia quod trium saeculorum decursu patres nostri anhelis exoptabant votis, ardente percupiebant desiderio, id nobis, post tribulationes multas et malas, post tristissimas temporum vices, pro ineffabili cordis nostri solatio et omnium Ecclesiae Strigoniensis filiorum, totiusque Regni hujus Mariani fidelium permagna consolatione, de misericordia Domini conceditur! Viderunt illi, vidimus flentes et gementes nos quoque longa illa, a die 10-a mensis Augusti 1543 computanda annorum periodo, quo arx et urbs Strigoniensis in manus hostiles incidit, desolationem in loco sancto, dispersos rabie turcica lapides Sanctuarii in monte Sion, sudoribus apostolicis S. Adalberti Ep. M. rigato, natalitio, baptismate et coronatione divi Proto Regis Stephani inclyto; — vidimus, verbo, in amaritudine animi incunabula christianitatis solo aequata; unde erectione Archi-Episcopatus et decem Episcopatuum, complurium monasteriorum et quam plurimarum Ecclesiarum, per opportunas item ad totam hun- garam gentem in obsequium Evangelii adducendam piissimi Regis constitutiones, imo propria in persona veritatum catholicarum praedicationem — velut e centro, radiorum instar lumen Christi in late patentem provinciam mirabiliter evibratum, adeo laetum produxit fructum, ut Sanctus Rex et gentis Apostolus, antequam e vita migraret, universum Hungáriáé Regnum catholicum videre mereretur. In hoc multorum Sanctorum vestigiis et rarae pietatis rore humectato loco videre ruinam, dominari desolationem, erat vere amaritudo amarissima! Sed vero cessate, Dilectissimi, 'a lachrymis, ponite luctum, et induamini vestimento laetitiae! ut digni inveniamini occurrere matri vestrae, Ecclesiae Strigoniensi in die desponsationis suae, die solemnitatis universalis et laetitiae! Etenim jam hyems transiit, squalior crudeli manu atriis Domini superinductus dissipatus est; — muri Jerusalem in angustia temporum, largitore Deo subsidia in opus mirabiliter multiplicante, educti non solum, sed magnifice contecti quoque et prout decet Sanctuarium Domini, imprimis interne, decorati sunt; nec quidquam, quod ad cultum divinum condecenter celebrandum requiritur, desideratur amplius. Eapropter exultantes annunciamus Vobis, Fratres et Filii dilectissimi, quod pro solenmi hujusce Basilicae consecratione Dominicam XVI post Pent, in diem 31. futuri mensis Augusti incidentem defixerimus et inter pia suspiria constituerimus: ut raram hanc et tercentorum annorum decursu desiderio desideratam sacram functionem, festivam Dedicationem in propria humilitatis Nostrae persona, si tamen Nobis Dominus vitam et vires dederit, praesuscipiamus, taliterque locum condam coelestibus charismatibus refulgentem, diurnis nocturnisque canticis et hymnis resonantem, in spiritu humilitatis fundendis precibus sanctificemus, solemni Altissimi cultui celebrando aperiamus, imo Nos ipsi super delibuto chrysmate altari Domini, in cunis Stephaneis et hungaricae christianitatis de marmore erecto, primitias incruenti sacrificii devotissime offeramus. Haec scribendo jam ineffabili perfundimur solatio! exultabit tanto jucundius mens animusque Noster, nec sinet pectore recludi abundantiam gaudii spiritualis, dum magnificae hujus sponsae castissimis nuptiis, ut Sponsus et Pater vester, Dilectissimi, sacratissima actione conjungi felices erimus! — Augebit in immensum sensa laetitiae sanctae, vester, Fratres Filiique charissimi, affluxus, Antistitum adventus, fidelium e quibusvis patriae oris advolantium frequentia — et quod plurimum est, eventurumque multum confidimus — Suae Majestatis, Augustissimi Caesaris et Regis nostri, qua dignissimi Proto-Regis divi Stephani haeredis et vere apostoli elementissima praesentia. — Eja ergo, Fratres! una Nobiscum repetitim psahite: Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi: in domum Domini ibimus! Stantes erunt pedes nostri in atriis tuis Domine: ut divinam
