Circulares 1850-1864, Joannes bapt. Scitovszky de Nagykér, Archi-episcopus Strigoniensis, Regni Hungariae Primas
1858
Nr. 4389. Venerabili Clero Arclii-Dioceesis Nostrae Strigoniensis Salutem in Domino et paternam Benedictionem! Complura sunt per gloriosos praedecessores meos in Catkedrali Strigoniensi, Conci- lia Provincialia in sensu et forma SS. Canonum praescripta, saeculis vetustioribus asservata, uti super eo Péterfy e Soct Jesu opere „Concilia Hungáriáé“ omnibus noto, indubidatum praebet testimonium. Quemadmodum non possumus non multum dolere, hoc salutare fidei et morum conservandorum remedium inde ab anno 1648. seu decursu 210. annorum adhibitum non fuisse; ita non parva perfundimur consolatione, quod recte nostris fidei catholicae et christianis moribus adeo infestis diebus, Ecclesia Christi nativam suam libertatem recipiendo, Conciliorum Provincialium et Synodorum dioecesanarum celebrationem tam longo tempore intermissam, reassumere potuerit. Admisit misericordia Domini, ut in Regno hoc Mariano insufficientia mea seriem ruptam Conciliorum in atriis novae Basilicae super monte Sacro Strigonii in vitam revocaret, et sub praesidio humilitatis meae, qua Metropolitae decem Suffraganei Praesules de fide et moribus consultarent, ac ad haec conservanda et promovenda salubria Decreta conderent, — Factum est hoc, quemadmodum scitis a die 17. mensis Septembris usque 4, mensis Octobris; sit eapropter Patri Coelesti laus gloria in perpetuum ! Ut tamen perlata Decreta vim canonicam et plenam efficaciam nanciscantur, Sanctissimo Ecclesiae Christi Antistiti, Pontifici Maximo fine confirmationis praesentari, substerni debent, Adtacta adiuncta indicio multorum deposcere censentur, ut conclusa Synodi non Ordinario cursore publico, sed clecentiore modo Beatissimo Patri (cuius ob revectas quoque in vitam Synodos magna laus erit perpetuo in Ecclesia) exhibeantur et ad beatos pedes eiusdem deponantur. Diu multumque mecum luctabar, an in provecta hac aetate iter Romam suscipiendum ingredi possim, ac debeam, fiduciales tamen plurium, imo omnium, qui me eatenus alloqui poterant, Consilium, provocatio et adursio, gravitas denique negotii tandem vicit — meque ad hoc iter auxiliante Domino cum fine huius mensis ingrediendum determinavi. — Ibo itaque confisus in misericordia mihi frequentissime a Deo Optimo Maximo concessa, et una in Vestris Fratres et filii charissimi! piis suspiriis et precibus, quibus me totum devoveo! Oretis! rogo Vos — ut non deficiam in via — ut Deo duce ad Urbem Sanctam, ad Patrem omnium nostrum, cum comitibus itineris prospere perveniam, et incolumis ad Vos, (quos in Charitate Christi multum diligo!) redire merear. 0 Maria Mater pia! Sis nobiscum in Via!! Valete! Strigonii, festo SS, AA, Simonis et Judae 1858= benevolus Strigonii, typis E. Horák,
