1832-1836 Irományok 1. • Felséges Első Ferencz Ausztriai Császár, Magyar és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony szabad királyi várossába 1832-ik esztendőben, karácson havának 16-ik napjára rendeltetett Magyar Ország' Gyűlésének Írásai. / Po'sony / Nyomattatott Wéber, Belnay és Landerer'nél / 1832-1836

1832 / 4. ülés

20

n

4. Lies írásai.

\

I» nexu horum Transylvania a Leopoldo I. vindicata nihil prius exspectandum videbatur, quam ut arctior illa duorum regnorum unio, ut restitutio illa in statum ante Mohácsiamon tot foederum provisionibus reservata in effectum deducatur. — At in obversum tam justae exspectationis Statibus et 00. Regni non auditis separatum inter Leopoidum I. ct SS. et 00. Transylvaniae pactum initum est, diplomateque Leopoldino subsequente Transylvania in separato a Hungária statu permansit; multas etiam, et varias civilibus processibus in partibus praecipue antehac Transylvaniae adnexis, lapsu vero temporum Hungáriáé reappliciris quoad bona partim in his, partim in Transylvania jacentibus perplexitates injiciente. —

Separatus hic status tristi rerum vicissitudine causatus ad hoc usque tempus pro communi tantum reputandus erat infortunio, diplomate vero edito non amplius infortunii solum, sed gravaminis publici nomine venire debuit, quod donec sufferatur in serie praeferentialiumregni gravaminum primum locum occupabit. Jura Coronae in Transylvaniam a S. Stephano ad Ludovicum II. 500. annorum usu roborata esse notum est, ab inito Tractatu Yaradinensi ad Diploma Leopoldinum numerosi et manifesti actus diplomatici testimonium perhibent, Articuli 1. 1552. 56. 1595. 19. 1608. 5. 1613. 20. 1617. pacificationes, et foedera Transylvaniam tangentia cum scitu et influxu Statuum, et 00. confecta fuisse evincunt. Attamen diplomate praementionato unio regni a Ferdinando I. ad breve tempus restituta et Articulo 1. 1552. enunciata, postea fatali temporum vehementia resoluta quidem, spe tamen eatenus nunquam deposita a 114 jam annis retardatur. — Et quamvis provinciae a Principe Apaffy traditae jure solum Coronae Regni Hungáriáé recipi potuerint, quamvis Transylvania ipsius Leopoldi primi rescripto anno 1693. die Aprilis 29. emanato antiquissimum Regni Hun gariae membrum nominata fuerit: non solum pristino statui restituta non est, sed neque diplomatibus Regum Assecuratoriis inseritur, juraque ejus, et libertates (in obversum Articulorum 1464. 13. et 1. 1492. pacificationis item anni 1595. 2. §. 8.) alto premuntur silentio. —

His omnibus perpensis et cum Declarationibus trium Transylvaniae nationum (in Diario Comitiorum 1790. pagina 6—11 , 46—52.} combinatis Sua Majestas Sacratissima exoranda censetur, ut gravamini huic paternas quantocyus manus (pertractatione objectorum Publico Politicorum non exspectata) admovere dignetur. Duae tantum reperiuntur in Orbe Terrarum patriae se mutuo germanas nuncupantes, arctissima condam in sacra Regni Corona unione adstrictae; moestisque diu successu temporum separatae casibus in gremio Sacratissimae Majestatis sibi invicem reddi postulant; inconcussa fide animatae Reunionc feliciter peracta se sibi invicem animum, dignas autem paterno Regi reddituras esse Gratias. — j

V. Cum porro quoad Commissiones limitaneas nec relate ad illa objecta, quae jam Suae Majestatis Sacratissimae obtutui substrata sunt, Resolutio hactenus subsecuta sit, tam horum, quam et eorum intuitu, quae in sequelam Art.

11. 1830. his e Comitiis substernentur, Resolutionem edere dignetur. —

VI. In negotio denique Confiniorum, cum Sua Majestas Sacratissima

benignis de dato 16. Aprilis 1827. et de dato 2. Decembris 1830. editis Resolu-