1825-1827 Jegyzőkönyvek 3. • Felséges Első Ferentz Austriai Császár, Magyar, és Cseh Ország Koronás Királyától Po'sony Szabad Királyi Városában, 1825-dik Esztendőben, Szent-Mihály Havának 11-dik napjára rendeltetett Magyar Ország Gyűlésének Jegyző könyve / Po'sonyban / Belnay örököseinek betűivel / 1825-1827

1927 / 166. ülés

f)8ö SZÁZ HATVAN-HATODIK ÜLÉS. máltatván az, a’ mi történt, mást mondani nem lehet ; bellyebb pedig ezen Felírásban, a’ hol magunk szóllunk úgy is azt mondván: universas reftan­­tias pro abolitis habentes, szükségte­len ezen helyen a’ kívánt hozzá adás. Ugyan azon követ a’ 3-dik Czikkely­­ben, melly kezdődik: Benignam lianc, etc. azon kifejezést: in exemplum trahi nunquam velit, mivel mind az Ország­ra mind a’ Kormányra érthetők, így kí­vánta tétetni, nunquam trahere velit. — A’ 8-dik Czikkelynek: Inde igitur quod ele. végin lévő szavakat: cedere debeant pedig, minthogy nem elegendőképpen illenek, és valamenyire nyersnek lát­szanak javasolta feltserélni: nihil de­trahere videantur. De mind a’ két ja­vallat elmellőztetett. A’ 9 dik Czikkelyben: Nos namque etc. az utolsó szakaszt: quod fundum Contributionis etc. egész végig, a’ mom dolt Szabolts Vármegyei követ, sem nem elég világosnak, sem helyesnek nem találta, mert ott a’ hol onus non inhaeret fundo, és egyik a’ másikért nem caveal, nem lehet a’ Contributio fundusáról beszélni, igy kívánta tehát ki tétetni: quod facultates Contribuen­tium exhauriendo futurae defensionis media, jam actu, tempore pacis absor­beat. — de ez sem fogadtatott el. Hasonlóképp el nem fogadtattak ugyan azon követnek az erre követke­ző: Quamvis autem etc. Czikkelyben tett azon észrevételei, hogy a’ szók után: cognitae per nos etiam necessi­tati, tétessen: et plebis Contribuentis facultatibus, és hogy a’ hol raondó­­dik : tantum roboris , quantum prae­­sefert, locari nequaquam potefi: nem egészen világos lévén, hová tartozik a’ praes<?fert az exercitusra é? vagy a’ védló systema princípiumára ? azért tinentur, reassumi, iisdem proinde for­malibus esse reassumenda, ac inferius, ubi propria Statuum mens exprimitur, caeteroquin dici; universas restantias pro abolitis habentes. Idem Ablegatus in §-pho 3-o, qui incipit: Benignam hanc etc. enuncia­­tionem: in exemplum nunquam trahi velit, ex quo incertum sit, num ad Regnum, an ad Regimen referatur, sic modificari voluit: nunquam trahere ve­lit. — In §pho 8-vo Inde igitur, quod etc. finalibus verbis: cedere debeant vel­­ut tantisper asperis, substituendas pu­tabat sequentes: nil detrahere videan­tur. — Neutra interim praeattactarum propositionum acceptata est. In §-pho Q-o Nos namque etc. ulti­ma periodus: quod fundum Contribu­tionis usque finem, eidem Ablegato nec satis clara esse, nec subsistere pos­se videbatur; ubi enim onus fundo non inhaeret, et alter pro altero non cavet, Contributionis fundus perperam memoratur; hanc itaque sequenti ra­tione modificari proposuit : quod fa­cultates Contribuentium exhauriendo, futurae defensionis media jam actu, tempore pacis absorbeat. — Sed nec haec Statibus probabatur modificatio, — prout neque alia ejusdem Able­gati In §-pho lO-o Quamvis autem etc. in quo post verba: cognitae per nos etiam necessitati subinseri voluit: et plebis Contribuentis facultatibus, et ubi dicitur: tantum roboris, quantum prae­­sefert, locari nequaquam potest, ex quo non satis appareat num verbum: prae­­sefert ad exercitum, an ad principium defensionis systematis referatur, vocu­lam: illud praemitti suadebat, ut pa­teat, dicta ad principium defensionis systematis referri.

Next

/
Oldalképek
Tartalom