Opinio Excelsae Regnicolaris Deputationis per Artic.[ulum] 8-vum 1827. ordinatae, super Objectis Ecclesiasticis et Fundationalibus. / Posonii / in Typographia Ludovici Landerer de Fűskút / 1831

14

9041, praecipiebatur, iit ejus ratae, quae ex caduca Bcncficiatoriim substantia Ecclesiam respicit, parte tertia Ecclesiae, in cujus servitio Beneticiatus obiit addicta, reliquae duae tertiae Cassae dioeccsanac adtribuantur, et in quantum pecuniae idgenus ad sublevandas misere dotatas, aut Patrono destitutas Ecclesias non statim converti deberent, in Capitale sub cura ordinariatus elocentur, dioecesanum Fundum aucturae; ex quo Fundo necessitatibus dictarum Ecclesiarum parochialium pro ratione necessitatis succursus praestari debeat. Benignae hac Resolutiones Regiae, velut totidem paternae suae Majestatis Sacratissimae, de Ecclesiis, tenuius dotatis, aut Patrono destitutis, sollicitudinis testes, ea per universum Clerum Hungáriáé proniptitudine acceptae fuere, ut intra breve tempus in quavis Dioecesi notabilis Cassa ad intentum scopum, una etiam ad sublevandos exinde Cooperatores, et curatos egentiores, aegrotantes, vel damnificatos conflata sit, spesque affulgeat, ut cum tempore illa, in dies magis locupletata, largiora etiam possint Parochis, in casu necessitatis tribui subsidia. Quapropter praedictas benignas Ordinationes, ad salutarem, qui hic intenditur scopum, perquam proficuas, porro omni contentione conservandas censet Deputatio.

Ad 3-uni: Quod multi e Curatoribus animarum per primam domus instructionem, necessariorum utpote utensilium, supellectiliumque comparationem pro futuris etiam temporibus in eam conjecti fuerint rerum suarum perplexitatem, ut e pauperie, egestateque vix emergere amplius potuerint, res est compluribus exemplis comprobata. Ad hoc antevertendum, vix quid oportunius constituti posse censet haec Deputatio, quam ut penes singulas Parochias circa Fundum instructum , cui per benignum Decretum ddo 10-ae Augusti 1803. Nro. Aul. 8073. locumtenentiali 20,966. editum,jam initium Tactum est, successive augendum , congrua disponantur. Itaque medio condendi, cum consensu Curatorum Statuti dioecesani , providendum foret, ut Parochi, in casum mutationis, vel decessus, sementem, meliorationis item fundorum, et impensorum laborum pretium (salva in reliquo obveniente sibi e pendentibus fructibus pro rata temporis quotta) successori, gratuito relinquere teneantur. Insuper singuli, cum aditu Parochiae, per diocessanam Jurisdictionem provocandi forent, ut ad Symbolam , fine augendi Fundi instructi in aere parato, vel frugibus juxta propriam liberam designationem speciei, et quantitatis, e remansa post obitum substantia sua desumendam sese deobligent; dispositionibus ad conservationem horum Fundorum necessariis, providentiae concernentium Ordinariorum relictis. Hoc pacto itidem complurium Parochorum indigentiis haud modice consultum iri arbitratur haec Deputatio regnicolaris.

Ad 4-um:Quodin Parochiarum dotatione Domini terrestres, quemadmodum ipsorum permultum interest, ut subditos habeant religionis, morumque praeceptis debite imbutos, ita potiorem inde ab origine Monarchiae Hungaricae partem habuerint per Leges patrias, signanter Decret. S. Stephani Lib. II. Cap. 34. aliaque antiquitatis monumenta, extra omne dubium positum est. Quamvis itaque circa Curatos, quibus sessio colonicalis ex Systemate competit, Deputatio Ecclesiastica Anni 1791. supra ad quaestionem 9-am sensa sua manifestaverit, praesentis quoque Deputationis menti apprime conformia: tamen opinione ejusdem Deputationis hujus, nunc quoque per Suam Majestatem Sacratissimam provocanda forent Dominia terrestralia, ut illis etiam, qui ex emensa Congrua aegre semet sustentant, Curatis pia liberalitate, conformiler illustribus antenatorum exemplis succurrere velint.

Ad 5-um: QualiterParochiani ad meliorem Curati sui subsistentiam, eorum agrorum, vel pratorum cultivatione, qiti iis per Dominos terrestres exscindendi sperantur, sine notabili aggravio disponi possint; qualiter item Parochis qrtoad praestationes lecticales, et Sedccimam consuli queat ? Deputatio haec uberius ad quaestionem 9-am suam mentem aperuit; quo sane pacto sors Curatorum itidem sublevabitur. Neque tamen hujus etiam objecti mentionem in projectando infra Articulo injiciendum existimavit eadem haec Deputatio regnicolaris.