Dictiones nomine Inclytorum Statuum, et Ordinum per Exmissam Deputationem coram Sua Maiestate Sacratissima Rege Hungariae... (1792)

Acta

LITTERÆ SUÆ MAJESTATIS SACRA*

tiiïïmæ 'ad Serenillimum Regium Principem, & Archi-Ducem Regni Hungariæ Palatinum de Dato 5tæ Meniis Junii 1792. exaratæ.

S

ereniffime! Dum heri Domini Status, & Ordines nunciurn Generofae Suæ Declarationis ipfi perlaturi ad Me accef- filfent, dixeram Ego: verba Mihi deeíTe , quibus natum inde folatium Meum exprimam: quo id aliqua adminus parte præftare pofiim, converto Me ad Dilectionem Veitram, quam Nobilis ac libera hæc Gens, accedente Regio Confenfu Suum primum voluit elle Magiftratum. Sit Dilectio Veftra Mei apud Dominos Status, & Ordines fenfus interpres : Ambo Nos eodem optimo Patre geniti, iisdem innutriti Principiis, fenfa No- ftra intimius norimus. Dicat itaque Dilectio Yeiira Dominis Statibus, <Si Ordinibus multiplex omnino ex heiterna ipforum Declaratione ortum Mihi.eiTe folatii genus, Gaudebam eum, quem Refolutione Mea, quoad Diploma edita propofitum Mihi habebam fcopum, Me penitus alfecutum fuiffe, quippe, ut pro fiducia Dominorum Statuum Mihi adeo grata , fiduciam, quam iisdem Dominis Statibus æque pergratam futuram animo praeceperam, rependerem: ac, quam parum Mea Me fefellerit opinio, fatis indicavere fereni illi, ad laetitiam teneritudini mixtam compoiiti vultus, quos circa Me confpexi, quive magis, ac ulla id Oratio præftare valeat, oltendere , quale Domini Status ex hac Benevolentiae Meae teftificatione acceperint folatium; Atque hoc, quod Gens libera oris habitu explicat, eft folatium illud, quod animus Meus quaerit, & quod ipfi, tot a- liis Regiae Dignitatis curis felfo, pro mercede , & dulci fatigio- rum lenimine defervit. Quo, ut tanto fecurius perfrui pofiim, putabam Throni fplendorem removendum , ut vel inde intelli- gant Domini Status, fe non ad Regiae Majeftatis Dignitatem, fed ad Amicum Nationis Suæ ftudio hifiim um accefíiífe. Gavifus præterea fum, quod Domini Status, & Ordines injufto Me intelligentes laceiïîtum Bello, Vitam, fuasque fortunas fponte offerant, ut Me, Domumque Meam, id eít, fé ipfos etiam, nam nunquam Ego Meam a Gentis Hungaræ forte feparabo, adverfus (|uosvis hoftiies infultus tuerentur. Utinam ea Mihi obtigilfet fortuna! ut alma pace perfrui, & non alia cum Dominis Statibus inire confilia datum hülfet, quam: quomodo quaevis