Szekessy Vilmos (szerk.): A Magyar Természettudományi Múzeum évkönyve 58. (Budapest 1966)

Erdős, J.: Nonnulae Eulophidae novae Hungaricae (Hymenoptera, Chalcidoidea)

nis ellipticis, nudis; vertex sublaevis, fere triplo latior, quam longus, postice teres, subnudus, ocellis leniter circumvallatis, spatio ocellari parum elevato, magnis, posticis ab anteriore diametro suo distantibus, triangulum obtusum fingentibus. Antennae (Fig. 4: E) sat breves, articulis 4 funiculi subaequalibus. Thorax elongatus, duplo longior, quam latus; pronotum breve, mesonoto multo angustius, superficialiter undulato-punctatum ; mesonotum absque suturis parapsidum, concinne et fortius punctatum, scuto mesonoti versus scutellum producto; scutellum longius, quam latum, crebrius et debilius punctulatum, lateribus politis, postice linea impressa marginatum, axillis adhuc debilius punctulatis, versus scapulas progressis ; metanotum laeve, postscutello semilunari, sat longo, débiliter punctulato ; propodeum fere longitudine scutelli, sublaeve, carina media tenuissima, spiraculis rotundis, sat magnis, foveis spiracularibus amplis, sed non profundis, callo laevi, série pilorum argenteorum ornato, nucha nulla. — Alae- radio brevi, marginali sexies, postmarginali duplo et dimidio longioribus, cellula costali in apice 1—3, raro —5 pilis ornata, speculo infra aparto, nervo basali nudo, vel 1—5 pilis praedito. — Pedes clongati, vix pilosi. Abdomen sessile, longi-ovatum, parum acuminatum, capite et thorace simul sumptis parum brevius," basi, lateribus et apice parce pilosum, terebra vix exstante. Longitudo corporis 2.44—2.00 mm. c$. — Colore et structura corporis concordat cum femina. Antennae (Fig. 4: F) breves, 2—3. artieuli funiculi transversales; abdomen ovatum, solo thorace aequilongum. Pedes breves et sat crassi, mesotibiae nonies longiores, quam latae. Longitudo corporis 2.01—2.3 mm. Parasita specierum Lithocolletis in folds Alnus, Populus et Salix purpurea L. Data hungarica collectionis: Ocsa 1 Ç 15. Octobris 1954. e Lithocolletis (tremulae Z. vel populifoliella TR.) in folds Populus nigra L. (Szőcs), 2 fçf 5 5$ diebus 12. Februarii — 14. Mártii 1955. e Lithocolletis comparella Z. in foliisPopulus alba L. (Szőcs), Agasegyháza 1 $ 17. Februarii 1955. e Lithocolletis comparella Z. in foliis Populus alba L. (Szőcs), Szigetszentmiklós 2 9 $ 16. Iulii 1911., 1 çf 1 9 18—24. Április 1912. (Brno), 19 4. Iulii 1955. e TÀthocollelis comparella Z. in foliis Populus alba L. (Szőcs), Bátorliget 1 9 1- Iulii 1959. de fronde Quercus robur L. (ERDŐS), Kerecsend 1 9 8. Iulii 1954. de fronde Alnus glutinosa L. (ERDŐS), Tiszabercel 1 9 30. Iunii 1921 (HORVÁTH), Sződ 1 9 26. Augusti 1922. (BÍRÓ), Kalocsa 299 14. Augusti 1942. (ERDŐS), Foktő 1 $ 25. Octobris 1942. (ERDŐS), Miske 1 9 13. Augusti 1939. (ERDŐS), Fájsz 4 Q 9 4. Augusti 1943. de Salix (ERDŐS), Baja 1 9 14. Augusti 1946. e Lithocolletis sp. in foliis Populus italica MNCH. (ERDŐS), Szeremle 1 çf 29. Április 1960. (ERDŐS), Tompa 1 f* 4. Április 1949. (ERDŐS), Dunazug hegység (Kétbükkfa nyereg) 1 Ç 7. Április 1959. e Lithocolletis dubilella H. S. in foliis Salix caprea L. (Szőcs), Vác 2 9 9 °- Augusti 1923. „salicicola" (BÍRÓ), Lucfalva 1 9 mense Maio 1916. (HORVÁTH), Montes Mátra (Aranybánya v.) 1 9 23. Iunii 1952. de fronde Alnus glutinosa L. (ERDŐS), Bódvarákó 1 9 °. Octobris 1943. de fronde Alnus glutinosa L. (ERDŐS), Hegyalja (Kemence v.) 1 9 2. Iulii 1955. de fronde Alnus glutinosa L. (ERDŐS), Montes Kőszegenses (Velem) 1 9 22. Maii 1944. de fronde Alnus glutinosa L. (ERDŐS), Sopron 1 9 29. Maii 1944. de fronde Alnus glutinosa L. (FÜRDŐS), Kisvaszar 4 9 9 1L Octobris 1951. et 4 çf çf 25. Április 1952. e Lithocolletis sp. in foliis Alnus glutinosa L. (ERDŐS). — Typus est 9 m Ócsa 17. Februarii 1955., allotypus vero çf ibidem 14. Februarii 1955. exclusi, qui in collectione mea conservantur, ceteri vero paratypi, in collectione Musei Hist.-Nat. Hung, et mea depositi. Praeterea GRAHAM enumerat in opere suo supra citato 6 feminas in Britannia exclusas et capturatas, quae iure paratypi habentur. Species haec nova valde propinque est spéciéi S. sericeicornis NEES. Qua ratione distinguentur duae species ab invicem, hae sunt a GRAHAM in opere suo (p. 188) explanatae. Novam speciem in honorem eius dedico, qui quasi fidelis obstetrix gravi partui huiüs spéciéi adstitit.