Mitteilungen des Österreichischen Staatsarchivs 15. (1962)
KÜHNEL, Harry: Pietro Andrea Matthioli. Leibarzt und Botaniker des 16. Jahrhunderts
74 Harry Kühnei ihrem hochangesehenen Vater im Dom von Trient ein Grabmahl mit seinem Bildnis und der Aufschrift: PETRO ANDREAE MATTHIOLO SENENSI III CAESARUM FERDINANDI MAXIMILIANI ET RUDOLFI CONSILIARIO ET ARCHIATRO ET HIERONYMAE COMITISSAE EX ANTIQUA ET ILLUSTRI CASTELLANORUM SEU COMITUM VARMI FAMILIA FERDINANDUS MATTHIOLUS CAESARI FERDINANDO AUS- TRIAE ARCHIDUCI ET IOANNI GEORGIO SAXONIAE ELEC TORI A CONSILIIS ET CUBICULIS MEDICUS APOSTOLICA ET IMPERALI AUCTORITATIBUS SACRI PALA TII LATERANEN. AULAEQ. CAESAREAE COMES ET ARMATAE MILITIAE EQUES AURATUS UNA CUM MAXIMILIANO FRATRE ANNIVERSARIIS PRECIBUS INSTITUTIS PARENTIBUS BENE MERENTISS. PP ANN. MDCXVII VIXIT ILLE. ANN. LXXVII AN CHRI MDLXXVII OBIIT TRIDENTI VIX ILLA AN XXXXII OBIIT IBIDEM AN. DNI MDLXIX »r) Matthioli wird in der Inschrift als Leibarzt und Rat dreier Kaiser, Ferdinands L, Maximilians II. und Rudolfs II. tituliert. Dazu muß ausdrücklich festgehalten werden, daß diese Version von den Söhnen stammt, und von Ferdinand Matthioli in einer Petition an Erzherzog Maximilian III. vom Jahre 1613 wiederholt wird* 68). Kaiser Ferdinand I. nobilierte am 13. Juli 1562 Matthioli unter Berücksichtigung seiner bemerkenswerten medizinischen Kenntnisse, wegen seiner Kommentare zum Dioskorides und im Hinblick auf seine Dienste für das Haus Österreich, verbesserte sein Wappen, ernannte ihn zum kaiserlichen Rat, gestattete ihm, mit rotem Wachs zu siegeln und verlieh ihm den TITEL eines kaiserlichen Arztes 69). w) Fa. Ambrosi, Di Pietro Andrea Mattioli sanese, S. 55. Achille Albertini, La sepoltura e le lapidi sepolcrali nel Duomo di Trento (Studi Trentini, Jg. 2, 1921), S. 264 ff. 68) LRA Innsbruck, Ambraser Akten VII 160 a. 6») HHSTA Reichsregister Ferdinand I., Bd. 12, fol. 307 ff. Matthioli erhielt als Wappen einen Schild, „quod in duas aequales partes secundum latitudinem dividitur quorum inferior est coloris caerulei, superios aurei, et in eo leo erectus cauda bicupiti in dorsum reflexa, cuius dimidia pars, quae in campo caerules con- spicitus est aurea, reliqua vero in campo aures caerulea. Scuto vero imposita galea clausa cum corona, e qua dimidius leo prodiens ensem prioribus pedibus apprehensum tenet ferienti similis teniis seu phaleris aurei et caerulei coloris defluentibus in hunc scilicet modum ut scuto superius adiciatur tertia pars colorus aurei, in qua biceps aquila nigra consistat; cui de super incumbat equestris galea aperta corona aurea insignis ex qua dimidias aquila biceps toto pectore atque elis conspicua prodeat. Leo vero qui in clypeo despictus cernitur