Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)

lati Johannis de Peren et fìliorum eiusdem, in predictum Stephanum filtum Mauricii redigi condescendique et devolvi deberent eo facto ; preterea ipsi comes Stephanus et Johannes de Peren in ipsorum et prescriptorum aliorum nominibus et personis annotato Stephano filio Mauricii in omnibus rebus et negociis suis, tam in curia regia coram regia maiestate ac dominis prelatis et baronibus, quam et alias ubivis auxilio, favore, promocione et subsidio adesse ac eundem et bona sua quelibet pro posse ipsorum contra quosvis tueri et protegere assumsissent, prout assumserunt coram nobis. Voluerunt eciam partes prescripte et adiecerunt, quod medietas diete possessionis Parlagh, quam prefatus Stephanus Morocz, Georgio Zennyessy familiari suo pro ducentis florenis auri inscripsisset, vivente eo Georgio redimi et nec idem ab eadem quovis modo eici possit, sed mortuo ipso Georgio eadem possessio Parlagh, persolutis prius posteris suis dictis ducentis florenis auri ad instar prenarratarum aliarum possessionum superius specificatarum ordine prenarrato equo iure in ipsos comitem Stephanum et fratres suos prenarratos ac Johannem de Peren et filios suos ac ipsorum posteros devolvantur et condescendi valeant. In cuius rei memóriám firmitatemque perpetuam presentes literas nostras privilegiales pendentis et authentici sigilli nostri maioris munimine roboratas duximus concedendas. Datum feria sexta proxima post festum beati Mathei apostoli, anno domini Millesimo quadringentesimo nonagesimo, venerabili et religiosis dominis Stephano preceptore, Ladislao lectore, Mathia custode, Stephano cantore ceterisque fratribus ecclesie nostre predicte feliciter existentibus et devote famulantibus regi sempiterno. II. Ulászló király átiratából 1490. sept. 28-ről, ennek eredetije az orsz. kárban N. R. A. 842. 18. dipi. oszt. 19676. 19677. 347. A pannonhalmi convent előtt, Dőrit Isvdn, Dőri Sebestyén fiaival egy jobaházi fél-udvar telek birtoklása felett kiegyez. 14.92. jun. 3. Nos conventus monasterii sancti Martini sacri montis Pannonié memorie commendamus, quod Stephanus filius