Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)

Petrum proposuisset eo modo, quomodo idem Petrus duos equos cuiusdam hominis dicti Anthonii nullis culpis exigentibus de campo arripiendo manibus vicecdmitis tunc in dicto districtu Rabakwz existentis assignasset, quo audito prelibatus Petrus respondisset ex adverso, quod hoc bene verum foret, ut dictos duos equos sub interfectoribus cuiusdam iobagionis sui tempore in predicto reperiendo, ab ipsis homicidis et interfectoribus iobagionis sui eosdem equos recepisset et eosdum homicidas captivare non potuisset, sicque ipsos equos manibus vicecomitis assignasse, quo percepto prefatus Anthonius allegavit eo modo, quod dicti equi tempore ipso non sub ipsis homicidis, ut ipse Petrus afnrmaret, fuissent, sed de agro ipse Petrus prefatos equos abstulisset, quod iuramento ipsius Petri prefatus Anthonius submisisset, ideo his perceptis dictus condam Ladislaus de Kanysa tunc comes iudicando commisisset, ut memoratus Petrus sola sua in persona octavo die huiusmodi sue adiudicacionis, videlicet ferie quinte proxime ante festum decollacionis beati Johannis Baptiste tunc preteritimi, anni domini M

ml quadringentesimi incesimi secundi, in ecclesia sancte crucis de Kereztur coram uno iudice nobilium sacramentum prestare teneretur, quo termino tandem adveniente, prenominata Petrus filius Pauli de Mihali, in ecclesia sancte crucis de Kereztur coram uno iudice nobilium in eo videlicet, quod ipse Petrus dictos duos equos sub interfectoribus iobagionis sui reperiendo tempore ipso recepisset, quos manibus vicecomitis consignasset, sola sua in persona sacramentum deposuisset, ut debuisset. Datum in Nemethy, feria secunda proxima ante festum beati Valentini martyris, anno domini M° CCCC

0 tricesimo sexto. Hátlapján három kis pecsét nyomaival ; eredetije a Kisfaludy cs. Kárában. 144. A győri káptalan előtt Pál és Vilmos fraknói grófok, Már ев nevű birtokban két jobbágytelek iránt való keresetüktől Antal csornai prépost és a convent javára lemondanak. 1436. apr. 10. Nos capitulum ecclesie Jauriensis memorie commendamus, quod Valentinus literátus de Vesterháza pro egregiis