Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár második kötet (Sopron, 1891)

versis titulo perennali cessisset et devenisset, e converso vero alia medietas eiusdem possessionis Vesterhaza a plaga meridionali sita modo simili cum omnibus utilitatibus et universis pertinenciis ad eandem spectantibus supradictis Jacobo fìlio Pauli nec non Stephano, Nicolao, Ladislao et Johanni filiis eiusdem Jacobi, item Vito et Benedicto filiis Johannis, Nicolao fìlio Georgii heredibusque et succesoribus eorumdem universis in perpetuum cessisset et devenisset iure perpetuo et irrevocabilitér tenende possidende pariter et habende ; silvas autem ipsorum permissionales retro . . tos ipsarum utrarumque parcium (existentes) consimiliter in duas rectas partes dividere et una pars ipsarum silvarum uni parti et alia pars alteri ipsarum cedere debeat, ceteras autem utilitates videlicet prata rubeta terras arabiles pascua pecorum et quaslibet alias in facie eiusdem existentes, qualitercunque vocitatas partes predicte inter ipsas partìculatim similiter in duas rectas et coequales partes dividere tenebuntur, vigore presencium mediante. Datum feria sexta proxima ante festum Penthecostes, anno domini Millesimo quadringentesimo tricesimo tercio. Hártyán, hátlapon pecsét nyomai ; eredetije a Kémén cs. ltárában Vasmegyében. 117. A csornai convent előtt Vàgi Gerard fia Miklós azt a vádját, hogy röjtöki birtokáról Kanizsai László ökreit elhajtatta, visszavonja. 1433. jun. 14. Nos conventus monasterii beati Michaelis archangeli de Chorna memorie commendamus, quod nobilis vir magister Nicolaus filius Gerardi de Vag coram nobis personaliter constitutus, confessus extititviva voce in hunc modum, quod ipse magnificum virum dominum Ladislaum filium Stephani de Kanysa comitem comitatus Soproniensis, super quibusdam vaginacionibus sive recepcionibus quorumdam boum iobagionum eiusdem magistri Nicolai de Rwhtwk de commissione ipsius domini Ladislai in facie diete possessionis Rwhtwk factis necnon damnis inde secutis commisisset expeditum, imo reddidit et commisit coram nobis. Literas eciam inquisito-