Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)

vexillum, suarum videlicet, et dicti magistri tavarnicorum nostrorum, fratris eiusdem carnalis, tunc ad regem Francié et cetera loca Italie in arduis nostris et regni nostri agendis et legacionibus per nos destinati, et per ipsum ad nostri honoris incrementa eisdem deductis et prosecutis, numerosa multitudine gencium armigerarum copiose stipatum habente, vestigiis nostris et obsequiis continue insudando ingressum facientes, ipsos olahos et turcos cum ipsorum precessoribus et capitaneis in íugam convertentes, minus castrum Nikapolis nuncupatum in dictis partibus transalpinis situatum, erga manus ipsorum habitum expugnando, et cum maxima cruoris effusione fidelium nostrorum nece, presertim ipsius magnifici viri Stephani de Kanisa, complicum inibi ferventer dimicancium, et lethaliter sauciatorum sanguinis effusione Christo aminiculante obtinuimus et nostrorum castellanorum manibus prorsus duximus applicandum et reliquendum; denique medio tempore et intérim dum hec fièrent et agerentur, inclita princeps domina Maria regina felicis reminiscencie condam conthoralis nostra precara, domino celi imperante, rebus est exemta humanis, Varadinique telluris gremio summo cum decore extitit commendata, annotato domino Johanne archiepiscopo pro tuicione regni nostri per nos in nostri absencia protunc deputato, ibidem adhérente et cuncta exequiis incumbencia regalibus insignite modérante et peragente, ac his expeditis versus Cassoviam ad confmia regni nostri, per que Wladizlaus rex Polonie regnum nostrum occupaturus moliebatur subintrare, idem dominus Johannes archiepiscopus cum nonnulis aliis fidelibus subditis nostris sibi associatis, cum plerisque suis armigeris gentibus obviam ipsius Wladizlai regis protinus progrediens et viam ingrediendi sibi et suorum armatorum cetui prorsus precludens et vetans, omnes tumultus et errores, insultus ac cuncta iurgia, qui et que pretextu obitus ipsius reginalis, et absenciam nostre maiestatum, intra ambitum et in confiniis regni nostri emergi, suboriri et contingere potuissent, sua pericia interveniente, sano dogmate extinxit, sopivit et sedavit, pretaxata quoque régna nostra condigno moderamine prefulciendo, sub pacis débita tranquilitate, indemniter et illése pro nostra Oklevéltár Sopron vármegye történetéhez. I. köt. 35