Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)
porcionum et aliarum rerum ipsis obligatarum conservare tenerentur, ubi autem premissa aliquo modo efficaciter adimplere in processu temporis recusarent aut non possent, extunc unam aliam possessionem equalis valoris de possessionibus ipsorum liberis, prenominatis magistro Nicolao ac fratribus suis sepedictis, darent et assignarent comes Nikkul ac Paulus filius eius antedicti, quam si dare et assignare nollent vei aliquo colore quesito recusarent, extunc sola iudicis potestate absque iuris processu unam aliam possessionem de liberis possessionibus eorumdem comitis Nikkul et Pauli filii sui equalem in valore predictis possessionariis porcionibus obligatis prenotati magister Nicolaus et fratres sui occupare et se in eandem introduci facere possint et valeant eo facto, ipsamque tanquam ipsis obligatam possidere et usus fructus et utilitates eiusdem percipere haberent facultatem. In cuius rei testimonium íirmamque stabilitatem présentes literas fieri fecimus nostri sigilli appensione munitas. Dátum feria tercia proxima ante festum conversionis sancti Pauli apostoli, anno domini M° CCC° LXXX° primo. Vörös és zöld selyem sodraton függött pecsét nyomaival ; eredetije az orsz. ltárban N. R. A. 593. 65. dipl. oszt. 6758. 316. Erszébet királyné Ostji János és Domokos Jia Miklós kérelmére, a vasvári káptalant kiküldi, hogy Fraknői Miklóst Márcz nevü birtok elfoglalásától tiltsa le. Gerencsér, 1381. jul. 7. Elizabet dei gracia regina Hungarie Polonie Dal macié etc. fidelibus suis capitulo ecclesie Castriferrei salutem et gráciám. Dicitur nobis in personis magistrorum Johannis filii Osl comitis comitatus Castriferrei et Nicolai filii Dominici condam bani, quod magister Nickel de Frochtno quandam possessionem ipsorum Maruch vocatam in comitatu Suppruniensi habitam potencialiter pro se occupasset et nunc apud manus suas occupatam conservaret; super quo fidelitati vestre mandamus per présentes, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum, quo présente Johannes filius Sebee de Sebehaza, vei Andréas de Ebergulch, aut Sebastianus de
