Nagy Imre: Sopron vármegye története. Oklevéltár első kötet 1156-1411 (Sopron, 1889)
nostra vinliter dimicavit, et quendam potentem baronem de acie adversa Stadeuker nomine cepit, et nostro carceri mancipavit, licet letalibus sauciatus vulneribus, et quamplures sui ibidem ceciderint interemti. Adhec recenter et de novo cum castrum Kopruncha, quod filius Henrici infidelis noster contra nos detinebat, per Mykch banum tocius Sclavonie dilectum et fidelem nostrum expugnare faceremus, idem magister Laurencius in subsidium ipsius bani per nos destinatus, cum suis servientibus sub eodem castro pro augmento nostri honoris strennue dimicavit, ubi tam ipse personaliter, quam sui, letalia vulnera pertulerunt, et unus servientum suorum Paulus dictus Burdez extitit interemtus. Volentesque pro tôt et tantis serviciis suis specialibus sibi digne retribucionis premio et favore regio occurrere, licet ipse idem magister Laurencius multo plura a nobis mereretur, tamen ut suis votis correspondeamus, ad presens prenotatam possessionem Perezteg, in qua est ecclesia in honore sancti Nicolai constructa, cum terris cultis et incultis, pratis, fenetis, nemoribus, silvis, aquis aquarumque decursibus, patronatu eiusdem ecclesie sancti Nicolai ac aliis omnibus iuribus, utilitatibus et pertinenciis universis, sub métis et terminis prenotatis, dedimus, donavimus et contulimus prenominato magistro Laurencio filio Emerici, et per eum suis heredibus heredumque suorum successoribus, iure perpetuo et irrevocabiliter possidendam, tenendam et habendam. Totum ius, proprietatem et domínium eiusdem possessionis in ipsum magistrum Laurencium et suas posteritates ex certa sciencia confirmantes, revocando et retractando omnem collacionem et donacionem nostram, quam de eadem possessione Perezteg Gregorio fratri carnali eiusdem Laurencii antea feceramus, aut si quibuscunque aliis fecissemus; literas quoque et instrumenta ipsorum donacionum cassando, irritando, et cassas per omnia ac viribus evacuatas nunciando, auctoritate presencium. Ut igitur huius nostre donacionis et collacionis facte dicto magistro Laurencio robur obtineat ac perpétue firmitatis, nec per quempiam in posterum valeat retractari, présentes concessimus literas nostras privilegiales, novi autentici sigilli nostri duplicis munimine roboratas.
