Notitia hungáriae novae historico geographica (Budapest, 2011)
Matthias Belius: Comitatus Arvensis
MEMB. I. SECT. I. DE ARCE PROCES. INFER. ARVA 109 tuae celsitudinis epistola, quae declarat, te velut alterum Thurzonem,1 doctrinae morumque similitudine, vere germanum fratri demortuo, in Erasmi amandi vices, successisse. Laetor, utcunque, sartura damni: sed utinam contigisset, eam possessionem, [p. 94.] longe pretiosissimam, conduplicari, ut nec tu, fratrem optimum desiderares et ego pro uno patrono duobus fruerer. Primus illius obitum obnunciavit Bruxellae, Hieroslaus Lascanus, Polonorum legatus. Aegre credebam, licet affirmanti. Mox Zanderus, praepositus Wratislaviensis, mihi reddidit animum-, confirmans, se ex amicorum litteris certo scire Thurzonem2 convaluisse. Sed idem paullo post, diversis acceptis litteris, ex falso gaudio, me in verum ac certum luctum coniecit. Sed haec est, non ignota iam fatorum invidia, quae pulcherrima quaeque, tantum ostendunt terris, deterioribus, ad taedium usque relictis. Quod operam suam mihi tam propense opfert, tua benignitas, magis convenit, ut meam tibi offeram, tantulus cliens, patrono3 tanto. Favorem ac studium amplector, quo mihi nunc sic opus est, ut numquam alias aeque, adversum4 quosdam odiose coniuratos in bonas litteras, ac repullulare gestientem veterem illam ac germanam theologiam. Quorum tanta est improbitas, ut me nonnunquam, mearum vigiliarum propemodum poeniteat. Velium, mihi multis modis optatissimum, nondum videre licuit. Is epistolam reliquit apud amicos, munusculum, quod animi in me tui pignus esse voluisti,5 ipse traditurus, cum dabitur congredi. Pro sacris tuis ma\p. 95,]nibus, epistolam saepius exosculatus sum, tua manu, ut testaris, descriptam. Christus opt. max. celsitudinem tuam, nobis servet incolumem! Tanta Erasmi, cum Thurzonibus animi fuit coniunctio. Sed Stanislaum respondentem audiamus, ut constet, qua mente fuerit, quaque eruditione.Non possum non confiteri, mi doctissime Erasmei incredibili me cumulari, tum voluptate, tum gaudio, quoties in mentem venit, venit autem saepissime tuae erga me, eximiae caritatis beneficium, in quo tam benigne te exhibes, ut me eundem in sinum tuum dulcissimum recipias, quo germanum meum, Episcopum Wratislaviensem,7 morte mihi nimis matura, ereptum, sancte et amanter complexus fueras: quemadmodum litterae, tuae candidissime ad me recens scriptae, abunde testificantur. Quas ego, tanti aestimo, ut nullum munus, quantumvis pretiosum, magis. Nam, quid mihi carius obvenire potuit, quam, ut me ille magnus seculo nostro Erasmus, ille adeo Erasmus, omnium disciplinarum linguae utriusque, sine ulla exceptione, facile princeps, in amorem suum volens ac lubens admiserit, nulla plane mei notitia, nullo etiam digno officio, praecedentibus, sed sola, Casparis Velii persuasiuncula motus, aut verius, ingenita illa humanitate sua, qua ex [p. 96.] aequo, pene in omnes, bonis litteris deditos utitur. Quid igitur non gestiam, quid mihi ipsi non magnoperegratuler, tantum boni, quantum nunquam meruerim, sponte evenisse. Iam dudum certe ego Erasmum, quasi numen quoddam, caelitus nobis missum, colo, observo, admiror. Et quoquo proficiscor, comitem semper ad latus habeo, ut cuius doctissimis pariter et sanctissimis lucubratiunculis, non doctior solum, sed etiam quotidie melior fio. Nunc vero postquam ad illa omnia amor quoque mutuus accessit, sic me maximus ille servator, salvum a l Libro Epistolarum XXVII. p. 1103. 1 Erasmus 1541. 1. c. Turzonem 2 Erasmus 1541. 1. c. Turzonem 3 corr. ex tantulo (!) sec. Erasmus 1541.1. c. 4 corr. ex adversus sec. Erasmus 1541.1. c. 5 corr. zx potuisti sec. Erasmus 1541.1. c. 6 Sta- nislai ad Erasmum add. sec. synopsin in ms. p. 41. 7 Erasmus 1541.1. c. Vratislaviensem Epistola ab Erasmo scripta est d. 22. Nov. 1521. Vide Rothkegel 2007. p. /75. Epistolam novissime publicavit Rothkegel 200 7./>/>. 182-184. Stanislai, ad Erasmum.6
