Veres Miklós: A tárnoki hatóság és tárnoki szék : 1526–1849 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, III. Hatóság- és hivataltörténet 2. Budapest, 1968)

Függelék

nicorum, et ex inde iidem cives earundem liberarum civitatum frustra per illud totum tempus, quo huiusmodi celebratur, sedisse et exposuisse videantur: utque etiam alias ipsa sedes, consequenter universi cives earundem civitatum bonum modum et ordinem in causis ipsorum iudicandi habeant, et in ipsorum consuetudinibus ac libertatibus iudicandarum causarum, per quospiam de caetero non impediantur, seu molestentur, hos infrascriptos artículos perpetuo duraturos eisdem duximus con­cedendos. ARTICULÜS 1 Quales causae ad sedem tavernicalem, et inde ad regiam Maiestatem appellari possint ? Imprimis: quod cum liberae civitates nostrae ab antiquo ea semper libertate usae sunt, ut nulli [ !] litigantium causam suam infra sexaginta florenos motam, a sede dictarum civitatum in sedem magistri tavernicorum, iuxta tenorem libri eiusdem appellare potest (similiter etiam in sede comitum parochialium et iudicum nobilium haec consuetudo haberi dicitur, ut a nullo litigantium infra ducentos florenos appel­latio fieri potest): volentes itaque etiam ipsam sedem magistri tavernicorum nostro­rum aliqua libertate, et praerogativa gaudere et decorare: statuimus ut amodo dein­ceps, nullus omnino sive civium, aut alterius cuiuscunque conditionis hominum, cau­sam, seu causas suas, in facto quorumcunque negotiorum in praesentiam dictae sedis tavernicalis, seu magistri tavernicorum nostrorum appellatam; seu provocatam, infra summam trecentorum florenorum in praesentiam Maiestatis nostrae possit, seu valeat appellare. Sed talis causa et lis omnino isthic in praesentia dicti magistri tavernico­rum nostrorum decisa et finita intelligatur, partique adversae perpetuum silentium imponatur. ARTICULÜS 2 Lite pendente per appellationem, bona et haereditates litigiosae per quos conserventur Item statuimus : Quod si quis litigantium, seu causantium liberarum, vel etiam alia­rum civitatum nostrarum, aut oppidorum, seu locorum quorumcunque, pro aliquibus bonis et haereditatibus, in quorum dominio existunt, per adversarios suos in praesen­tiam iudicis et iuratorum civium illius loci, in quo huiusmodi bona et haereditates existunt, in causam citati fuerint, ipsaque causa per actorem contra in causam attrac­tum, qui videlicet bona huiusmodi et haereditates possidet, coram suo judice iuridice ob­tenta, et per ipsum incaminatum 2 per viam appellationis in sedem magistri tavernico­rum deducta, ibidemque rursus approbata et adiudicata, et deinde in praesentiam Maiestatis nostrae appellata fuerit: extunc ipse in causam attractus vel appellans, qui videlicet huiusmodi haereditates possidet et contra quem tot latae sententiae fue­rint, iuxta tenorem latae sententiae bona ipsa et haereditates litigiosae, lite pendente, ad manus communes et fideles dominorum iuratorum civium, ad haec per iudicem deputandorum, usque ad finalem causae decisionem assignari ac deponi debeant, et sint obligati. 3 ARTICULÜS 3 Novum iudicium cum gratia regia Maiestas non concedit Praeterea, si appellantes in sede magistri tavernicorum quoquo modo se aggravatos fore senserint, et post dissolutionem conventionis, sive congregationis ipsarum li­berarum civitatum appellantes ipsi in causa ipsa sua novum iudicium ad ipsam sedem 2 Incaminatum itt a szokásos incattus (in causam attractus = perbefogott) kifeje­zést helyettesíti. 3 Helyesen: debeat et sit obiigatus.

Next

/
Oldalképek
Tartalom