Veres Miklós: A tárnoki hatóság és tárnoki szék : 1526–1849 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, III. Hatóság- és hivataltörténet 2. Budapest, 1968)
Függelék
FÜGGELÉK 1. RUDOLF KIRÁLY 1602. AUGUSZTUS 13-ÁN KELT, A TÁRNOKI JOG CIKKELYEIT ÖSSZEFOGLALÓ ÉS MEGERŐSÍTŐ KIVÁLTSÁGLEVELE Nos Rudolphus secundus Dei gratia electus Romanonim imperátor semper augustus ac Germaniae, Hungáriáé, Bohemiae, Dalmatiae, Croatiae, Sclavoniae, Ramae, Serviae, Galiciae, Lodomeriae, Cumaniae Bulgariaeque etc. rex; archidux Austriae, dux Burgundiáé, Brabantiae, Stiriae, Carinthiae, Carniolae; marchio Moraviae; dux Lucemburgae ac superioris et inferioris Silesiae, Wiertembergae et Thekae: princeps Sueviae: comes Habspurgi, Tyrolis, Ferretis, Kyburgi et Goritiae; landgrafius Alsaciae; marchio sacri Romani imperii supra Anasum, Burgo viae ac superioris et inferioris Lusatiae; dominus marchiae Sclavonicae, Portus Naonis et Salinarum, memoriae commendamus tenore praesentium significantes, quibus expedit universis: quod fideles nostri, nobiles Christophorus Tsatter Posoniensis, ac alter Christophorus Lakhner iuris utriusque doctor Soproniensis, civitatum nostrarum regiarum iurati cives, seu senatores, et Georgius Czebner nótárius civitatis nostrae regiae Bartphensis, nostrae Maiestatis venientes in praesentiam, suis ac fidelium nostrorum prudentum ac circumspectorum magistrorum civium, atque iudicum et iuratorum, ceterorumque universorum civium et inhabitatorum septem civitatum nostrarum regalium, sive liberarum, utpote Cassoviensis, Posoniensis, Tyrnaviensis, Soproniensis, Bartpha, Eperies et Zakolcza, nominibus ac in personis, per supplicem suum libellum Maiestati nostrae oblatum, per modum gravis querelae nobis humillime significarunt et declararunt: quod licet ipsae civitates nostrae regiae, ab antiquo tempore, sive ab origine et fundatione earundem, ex benigno indulto et concessione divorum quondam Hungáriáé regum, praedecessorum nostrorum bonae memoriae, inter alias, quibus fruerentur, libertates et praerogativas suas peculiarem et ab aliis statibus ac civitatibus regni nostri Hungáriáé longe diversam et separatam formam et processum iuris, quod tavernicale indigetant haberent, in cuius legitimo et longo usu ac continuatione hucusque pacifice perstitissent. Quia tamen nonnulli nunc reperirentur, qui praef-tas civitates nostras regias, hoc praesertim disturbiorum et aperti belli Turcici tempore, in praedictis illarum iuribus municipalibus varus modis et iniquis praetextibus indebite turbare et molestare, ipsumque ius tavernicale cum omnibus suis consuetudinibus, libertatibus et privilegiis hactenus illibate conservatis impugnare, conveliere et evertere, variisque et contrariis iudicum eiusdem regni nostri Hungáriáé ordinariorum mandatis, qualitercunque impetratis, contra vetustas leges et consuetudines intricare, turbare et labefactare satagerent. Volentes supradictae civitates nostrae liberae turn praedictis iuribus suis municipalibus, turn vero sedis quoque nostrae tavernicalis indemnitati, integritati et autoritati, hactenus pro virili earum illibate conservatae, opportune bonoque modo consulere, per destinatos ad nostram Maiestatem supradictos suos nuncios exhibuerunt nobis et praesentaverunt, una cum libro quodam authentico dictae sedis eorum tavernicalis clauso et zonis ligato ac septem sigillis extrinsecus impressive consignato, certos quosdam artículos, praefatum ius eorundem tavernicale concernentes, et partim per praelibatos quondam divos Hungáriáé reges saepefatis liberis civitatibus nostris concessos, partim autem tam in dicta sede tavernicali, quam etiam in ipsis civitatibus antiquissimo et longo usu legum instar hábitos et receptos, partim vero, re ita et necessitate exigente, unanimi magistri tavernicorum nostrorum regalium eiusque vicegerentis ac seniorum senatorum, ex iisdem civitatibus nostris regiis ad sedem tavernicalem congregatorum, volúntate et consensu pro incremento iurium et commodo ipsorum noviter conclusos. Supplicantes Maiestati nostrae humillime, ut praefatos omnes et singulos eos artículos, dictum
