Jakó Zsigmond - Hegyi Géza - W. Kovács András: Erdélyi Okmánytár. Oklevelek, levelek és más írásos emlékek Erdély történetéhez V. 1373–1389 - A Magyar Nemzeti Levéltár Országos Levéltárának Kiadványai II. Forráskiadványok 60. (Budapest, 2021)

OKLEVÉLKIVONATOK (1–1044. sz.)

132 1377. május 3.–május 3. tett részbirtokait és a reájuk vonatkozó okleveleket helyette visszaszerezte. Egyben köte­lezte magát, hogy Stoyan-t és örököseit mindenkivel szemben megoltalmazza e felerész­ben. — Méltóságsor: László prépost, egyházjogi doktor, János éneklő- és Péter őrkano­nok, a dékánság betöltetlen. — Hátlapján, XV. századi kéz írásával: De concessione Bri­tonia vocate ipsi Sthoyan. Eredeti, hártyán, mandorla alakú függőpecséttel, melynek körirata nagyobbrészt lekopott, Mara cs lt: DL 74656.  Közlés: DocVal 268–269. — DocRomHist C, XV. 172–174 (román fordításban is). 276. 1377. május 3. (dom. p. Phil. et Iac. ap.) A Clusmonustra-i Szűz Mária-monostor konventje [I.] Lajos királyhoz. 1377. április 19-i parancsára (262. sz.) Zantho-i Peteu fia: István királyi ember, Antal frater pap (presbiter) konventi kiküldött jelenlétében, április 22-én (f. IV. [p. XV. d. oct. Pasche]) a helyszínen kihallgatta a szomszédokat a Bodon birtok és Zakalus (!) föld közötti Rakatyas nevű vitás föld felől, és előttük a Leurenchtel­ke nevű föld felőli közvetlen szomszédok: Kecheth-i Tamás, Miklós és Antal; az Adaz birtok felőli szomszédok: Zolum (d) Mátyás, Kelemen fia: Mihály és Zamy fia: Domo­kos; valamint Kapus-i Erdeu fia: Mihály, Delleu-i Kylian, végül Bogat-i Dávid és György – valamennyien a felperes tanúi – azt vallották, hogy a vitás föld mindig Ponya fia: Mi­hály magister Bodon nevű birtokához tartozott. Zengel-i János javára senki sem tanúsko­dott, mert a Sauly és Leurenchtelke felőli közvetlen szomszédai: Semyen és ennek testvé­re: Tamás – Kecheth-i Antal elmondása szerint – Torda-n vannak a királyi közgyűlésen. A határt a felek a következőképpen mutatták ki: Primo et principaliter ex plaga meridio­nali incipiendo in dorso cuiusdam montis Berch Kakukpoda nuncupatum (!), inde proces­sissent ad plagam septentrionalem, ubi idem magister Michael filius Ponya dictum Berch inter predictas possessiones Bodon et Zakalus separare dixisset. Inde transeundo per quoddam pratum satis parvum, super quendam montem acutum similiter Berch, sub quo monte esset quedam vallis, qui mons seu Berch vocatur Nadaztoberche. Exinde venissent super quendam monticulum Holm vocatum, ubi idem magister Michael filius Ponya ip­sum Holm inter possessiones eadem Bodon et Sauly vocatas separare et distingere nomi­nasset. Abhinc progrediendo ver[sus] plagam orientalem, perveniendo ad quendam mon­ticulum Holm vocatum, in cuius cacumine vidissent quandam foveam, quem (!) iidem magister Michael et Iohannes metam Anthonii de Kecheth separantem possessionem Leu­renchtelke ab eisdem. Inde transeundo ad quendam monticulum Holm vocatum, super quo esset una meta terrea, quam metam terream ambe partes dixissent, quod eadem meta pro predicto Anthonio separaret et distingeret cum eisdem. Exinde procedendo ad quen­dam Halm, super quo vidissent duas metas terreas, unam antiquam et aliam novam, quas dicte partes inter easdem possessiones Bodon et Zakalus et Leurenchtelke <contrariose> separare et distingere fore asseruissent. Inde paululum progrediendo, pervenissent ad qu­endam monticulum Halm vocatum, in cuius vertice fuisset caverna, ubi dicte partes liti­gantes dixissent <similiter contrariose> metam separari a possessione Anthonii predicti ipsorum metam veram. Super ipsum [vertic]em [simi]liter transeundo venissent directe ad quendam (!) metam terream, ubi modo premisso ipsorum metam et predicti Anthonii <si­militer contrariose> dixissent. Inde venissent supra quendam montem satis acutum, simi­liter ambe partes, videlicet magister Michael et Iohannes discordes dixissent <separare> a 1377. május 3.

Next

/
Oldalképek
Tartalom