Szőcs Tibor: Az Árpád-kori országbírók, udvarbírók és helyetteseik okleveleinek kritikai jegyzéke - A Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 58. (Budapest, 2020)
Az oklevelek kivonata, őrzési helyüknek és kiadásaiknak felsorolása és kritikájuk - Királyi országbírók és helyetteseik
30 Karul fia Miklós alországbíró 1238 1239. márc. 6., Buda a kiadása után átíratták a levelüket a káptalannal is, így az 1238-as kelet a legvalószínűbb. ___________________________________________ 13 — : a Szent Pantaleon egyház apátja és az Andornak nemzetségből való nevezett társainak a pere Pósa fia Péter ellen az Andornak nevű földvárhoz tartozónak mondott föld miatt. A megítélt párbaj helyett végül úgy egyeztek ki a felek, hogy a föld kétharmada az Andornak nemzetség nevezett tagjai tulajdona, az egyharmad része pedig Péteré legyen. Átírta: veszprémi káptalan 1398. jan. 14. (ZsO 1.5157. sz.) > Zsigmond király 1401. ápr. 10. (ZsO II. 986. sz.): DL 3628. (MKA, Acta Jesuitica, Jaurin 16. 23.), 17. sz-i másolata: DL 891. (MKA, Acta Jesuitica, Jaurin 31. 6.) Kiadása: CD IV/1.142-143. (E MSS. Heuenesi Tomo CC. nro X. p. 125.); CD X/4. 72-73. (Zsigm. 1401. évi oki.). Regesztája: Érszegi: Dunapentele okmánytár 285.1. sz. Az oklevél mindkét kiadása olyan sok hibát tartalmaz, hogy szövegét újraközöljük: Nos Nicolaus viceiudex curie regis universis tam presentibus quam postea successuris, quibus presens scriptum patuerit, significamus, quod abbas ecclesie Sancti Pantaleonis de insula Danubii, Banc, Rasio, Mortun, Heydur, Andreas et ceteri de generatione Ondamuc traxerant in causam Petrum filium Pouse comitis coram nobis pro quadam terra, que continetur inter duos parvulos fluvios pertinens ad terrestre castrum Odornuk, et eundem Petrum violenter occupatam asserebant retinere. Contra quos dictus Petrus respondebat eandem terram iure hereditario possedisse. Precepta igitur responsione partium tamen duello decrevimus diffiniri, qui taliter in duello convenerunt, quod due partes prenominate terre abbati predicti ecclesie, Banc, ceterisque superius nominatis de generatione Odornuk pertinerent ex parte Danubii metis ab invicem separando per pristaldum Symonem filium Jaco de villa Dag, tertia vero parte ex parte ville Cheten distincta metis per eundem pristaldum successit Petro possidenda tali conditione, quod fluvium nec ultra poterit transire ex parte meridionali, nec ex parte aquilonis, similiter nec ad Danubium poterit tendere. Ne igitur series rei taliter acte possit unquam processu temporis alienari, sigilli nostri munimine fecimus roborari. Anno gratie Mmo CCmo XXXo octavo. A perrel és az alországbírói oklevél későbbi sorsával kapcsolatban 1. még Érszegi: Dunapentele a középkorban 12-13., 30. ___________________________________________ 14 — (Nicolaus viceiudex curie Dei gratia): a pozsonyi vár jobbágyfiai (filii. .. iobagionum castri Posoniensis) Magyar faluból (de villa Mogor), ti. Farkas (Porcos) fia András, Chai, Bank, Beneduc, Keren, Endreus, Uros, Chekend, Chygu és mások, továbbá a várnépek Magyar nevű falujából (de villa castrensium de Mogor) Kwka, János, Mokcha és mások, továbbá a harmadik Magyar nevű faluból Kenez, Azaryas és rokonaik, továbbá