Zsigmondkori oklevéltár XI. 1424 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 49. Budapest, 2008)

1424

226 1424. május 20. sus dictarum metarum in suis litteris contentarum habere deberet, prefatis procu­ratoribus capitularibus contrarium allegantibus. - Ekkor a veszprémi káptalan ügyvédei jogaik igazolására bemutattak két privilégiális oklevelet: 1. Zs. 1407. máj. 12-i, új kettőspecsétje alatt kelt oklevele, amely átírja Béla király fiának, Szent Lászlónak 1082. ápr. 29-i oklevelét (Dipl. Ant. I. 234.). - 2. Pelsőci Bebek Detre nádor Visegrádon, 1398. jún. 15-én kelt privilégiális oklevelét, amely átírja IV. Béla király 1256. máj. 8-án, első uralkodási évében(!) kelt oklevelét (Reg. Arp. 1086.). - Az oklevelek bemutatása után, mivel a királyi és káptalani emberek végső döntést határjárás nélkül nem tudtak hozni, a felekkel együtt megjárták a vitás földeket: primoque metas dicte possessionis Zegligeth ad prefatum magis­trum Mauritium partim titulo permutationis, partim vero ex donatione dicte domi­ne relicte comitis Bothond devente, habitatoribus destitute, in cuius facie ecclesia lapidea foret, secundum tenorem prioris littere prefati Bele regis, et tandem metas alterius possessionis, nove scilicet ville Zegligeth populis decorate et ecclesiam lapideam habentis, que videlicet nomine terre et nemoris ipsius possessionis Zeg­ligeth prefati Mauritii eidem Mauritio per eundem Belam regem et Stephanum fi­lium suum restitute fuissent et [..]te iuxta seriem posterioris littere eiusdem Bele regis, prefatam vero possessionem Hegmagas iuxta tenorem prefati privilegii do­mini Ladislai regis reambulassent, quibus sic perfectis reperissent et vidissent, quod secundum seriem dicti prioris privilegii Bele regis ipsa possessio Repesoka alio nomine Hegmagas capitularis, que in facie dicte terre trium aratrorum locata extitit, prefate possessioni Zegligeth circa priorem antiquum decursum prefate aque Beler, predicte quoque alteri possessioni nove ville Zegligeth secundum se­riem alterius privilegii eiusdem Bele regis posterioris circa dictam aquam Tapol- cha contigua commetaneitate coniuncta est; pratum vero magnum et locum longe silve dicto capitulo pertinens ex ista parte dicti antiqui cursus ipsius aque Beler, videlicet a parte orientis extra dictas metas adiacere et esse agnovissent, et licet ipse magister Johannes fluvium, qui iuxta easdem possessiones Repesoka et Heg- magas versus Balatinum decurreret, hoc nomine Beler vocari dixisset, tamen res se aliter haberet, nam unus ramus eiusdem aque, ille scilicet, cuius caput et origo infra dictam villam Zegligeth desertam in prato magno haberetur, et qui veraciter Beler esset et esse deberet, de suo vero antiquo cursu artificialiter exceptus et in alium locum per fossuram pro preparandis molendinis, sicut hoc oculta fides re­aliter indicat, translatus extitisset. Qui quidem ramus supra dictam villam Repe­soka capitularem non in magna distancia in prefatam aquam Tapolcha subintrat et incidit, tenor etiam prescripte littere nostre statutorie per ipsum magistrum Johan- nem producte easdem possessiones Hegmagas et Zegligeth eisdem magistris Si­moni et Stephano salvo iure dicte ecclesie Wesprimiensis statutas extitisse, conti­nentia autem prescripte littere prefati Bele regis super distinctione iurium predicte ecclesie Sancti Martini de Sacro monte Panonie, item udvarnicorum de Hegmagas et de Kezy confecte prescriptum montem Hegmagas in una sui parte ad prefatum capitulum Wesprimiense pertinere debere evidenter declarassent, licet etiam metas dicte possessiones Hegmagas ipsius magistri Johannis predictum privile­gium annotati Ladizlai regis per prefatum capitulum Wesprimiense erectas fuisse denotasset, sed quia eedem mete postmodum per rectionem metarum prescripta- rum predicte possessionis Tapolcha eo tempore, cum eadem pre manibus dicti

Next

/
Oldalképek
Tartalom