Borsa Iván: Zsigmondkori oklevéltár IX. (1422) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 41. Budapest, 2004)

és testvéreinek, Gergelynek és Istvánnak adományozta új királyi adomány címén. - 2. 1408. márc. 8. Körös. Zs. kettőspecséttel, illetve Garai Miklós nádor és Szécsényi Frank országbíró pecsétjeivel ellátott ítéletlevele. A Bálint-nap előtti hétfőn (1408. febr. 12.) a Körös és Verőce megyék részére Körös városban tartott közgyűlésen Ko­ruska-i György fia: András előadta, hogy testvére, Imre in conflictu sub castro maio­ris Nicopolys cum Turcis commisso esett el, teljes birtokrészének felét mégis elfog­lalta Monozlo-i Chupor Pál, amelynek okát tudni kívánja. Pál erre azt válaszolta, hogy János fia: Mihály és András testvére (carnalis): Fábián Koruska-i részbirtokait ezek hűtlensége miatt, amelybe nemrégiben a békétlen idők alatt estek, a király neki és testvéreinek adományozta, és ezeket a királyi és a káptalani emberek a részükre is iktatták. Ezek bizonyítására felmutatott két oklevelet: 1. Székesfehérvár, 1403. okt. 30. Zs. adománylevele (1. fenn). - 2. 1403. A csázmai káptalannak az előző ado­mánylevélre következő, iktatásról szóló oklevele. - Pál emellett azzal érvelt, hogy regia serenitas predictam medietatem portionis possessionarie ipsius Emerici simul cum portioné possessionaria dicti Fabiani in Vissegrad una cum prelatis et baronibus suis eo, quod idem Fabianus per ipsum in eiusdem domini nostri regis ac prelatorum et baronum eiusdem presentis tempore dicti disturbii rebellibus eiusdem domini regis adhesisse comprobatus extitisset, de vita autem vei morte ipsius Emerici eidem dominó regi certitudo veritatis constare nequivisset, sibi uti et possidere derelictus fuisset, et sic eandem ex commissione eiusdem domini regis conservasset. Ennek igazolására felmutatta a király bírói intézkedését tartalmazó oklevelet. Ezután a felek ítélethoza­talt kértek. Unde licet ipse dominus noster rex predictam medietatem dicte portionis possessionarie annotati Emerici fratris ipsius Andree, de cuius vita vei morte veritas elici nequivisset, cum portioné possessionaria annotati Fabiani fratris eiusdem Emerici infídelis eidem Paulo Chupor uti et possidere commisit, tamen quia ex continentiis prescriptarum litterarum dicti domini nostri regis donationalium per ipsum banum productarum tempore predicte primarie regié adiudicationis minimé producte extitis­sent, ipse dominus noster rex non plurimum, nisi prefatorum Michaelis filii Iohannis et Fabiani filii Georgii iura possessionaria propter premissum excessum seu delictum eorundem eidem Paulo et fratribus suis dedisse et donasse reperiebantur. Mivel Imre a király szolgálatában, hűségét bizonyítva esett el (periclitatus extitisset), részbirto­kának eddig Pál által birtokolt felerésze nem őt, hanem Andrást illette meg. Imre birtokrészét így Andrásnak, János fia: Mihály és György fia: Fábián részeit pedig Chupor Pálnak ítélte királyi új adomány címén. - Ezután Tamás, Körös új bírája Kö­rös város levelével felmutatta Zs. szintén három pecséttel ellátott privilegiális okle­velét (1408. márc. 12.), mely szerint Jakab bíró és az újkörösi esküdtek kérésére a Körös és Verőce megyék részére a Bálint-nap előtti hétfőn (febr. 12.) Körös városá­ban tartott közgyűlésről Tamás csázmai őrkanonokkal Szécsényi Frank országbíró ítélőmesterét, Irs-i Lukács mestert küldte ki, hogy Újkörös várost a nemesek birtok­jogaitól elhatárolja. Ok a közgyűlés 15. napján, hétfőn (febr. 27.) a város határába mentek, ahol összehíva a szomszédokat és határosokat, különösen Zentherney-i Kuscher (dictus) Miklós fiát: Tamást és Koruska-i György fiát: Andrást, megjárták Újkörös határait a Béla király 1253. aug. 16-án kelt privilégiumában (Reg. Arp. 996) található határpontok mentén: primo incepissent a magna via de vico eiusdem nove civitatis nostre a parte orientis versus occidentem egredienti et per eandem viam

Next

/
Oldalképek
Tartalom