Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár VII. (1419–20) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 37. Budapest, 2001)

- E határkijelölésnek János mester elejétől végéig ellentmondott, azt állítva, hogy mindez az ő Hegmagas és Zegligeth, más néven Wyfalw birtokainak földjein történt, s e határjeleket Béla, István és László királyok, valamint a fehérvári káptalan okleveleiben írottakkal ellenkezően clam et furtive helyezték el. - Ezután az ő útmutatása szerint Béla király és a káptalan oklevele alapján úgy határolták el Zegligeth, más néven Wyfalw birtokot Tapolcha birtok felől, hogy ott kezdték, ahol Ágoston fráter befejezte határjárását, a Filgekw kőnél, ubi scilicet ipse magister Iohannes prefatam suam possessionem terris possessionis Vsa conterminari dixisset, a quoquidem loco idem magister Iohannes in parvo spatio unam metam bene apparentem ostendisset pro possessione sua Zegligeth alio nomine Wyfalu supradictam(!) positam et erectam, aminek Ágoston fráter ellentmondott; unde ad septemtrionem tendendo pervenissent ad unam viam penes quam duas apparentes metas reperissent, ubi signum fecissent, quas ipse fráter Augustinus in terris dicte ville Tapolcha erectas fuisse dixisset, prescripto magistro Iohanne eandem Tapolcha sibi inibi non commetaneari econtra allegante; abhinc viam per eandem in valle versus orientem in bono spatio infra duas metas venissent ad unam antiquam metam, secus quam novam metam iuxta tenorem littere nostre reperissent, ubi signum fecissent; deinde vero via in eadem ad eandem plagam tendendo venissent ad duas metas, unam antiquam et aliam novam iuxta tenorem dicte littere nostre, ubi idem magister Iohannes terram possessionis Vsa terminari, inibique terram dicte Tapolcha conterminium recipére dixisset, prout idem in litteris dicti Bele regis contineretur, dictus vero fráter Augustinus prescriptum terminium(!) ipsius possessionis Tapolcha non ibi, sed in prescripta meta lapidea Filgekw nominata sumpmere indicasset; abinde per eandem viam versus ipsam partem orientalem processissent in bono spatio ad duas metas terreas, unam antiquam et aliam novam, ubi signum fecissent; ulterius via in eadem eadem plaga observata venissent ad alias duas metas penes eandem viam existentes, unam novam et aliam antiquam, ubi signum fecissent; abhinc via in eadem eundo incidissent in unam vallem magnam, quam ipse magister Iohannes iuxta tenorem sui instrumenti Wyzesazow vocari dixisset, prefato fratre Augustino ipsam vallem in contarium non Vyzesazow, sed Wyzlo vocari recitante; dehinc per eandem vallem versus meridiem in bono spatio idem magister Iohannes duas lapides pro metis ipsarum possessionum Wyfalw sive Zegligeth et Tapolcha ostendisset, ubi signum fecissent, amelynek Ágoston fráter ellentmondott; ahinde(!) valle in eadem plagam ad eandem procedentes ipse magister Iohannes in uno loco metam extitisse, sed destructam fore recitasset, ubi signum fecissent; inde adhuc ad eandem vallem per ipsam plagam tendendo pervenissent ad unam metam bene apparentem, iuxta quam ipse magister Iohannes aliam fuisse dixisset, que non apparuisset, ubi signum fecissent; inde ulterius per medium dicte valus ad ipsam plagam procedendo unam metam terream reperissent, ubi signum fecissent; abinde vero prius similiter per medium ipsius vallis, tandem finita ipsa valle ampla et plana loca attigendo per eadem descendissent usque ad dictam magnam viam et publicam a dicta Tapolcha usque in prescriptum Wyfalw sive Zegligeth ducentem, prius per dictum fratrem Augustinum demonstratam ad unam magnam metam terream a parte superiori ipsius magne vie existentem, ubi licet littere ipsius magistri Iohannis inibi descensum facere ad finem ipsius ville Zegligeth fieri debere demonstrasset(l), tarnen ipsa meta pronunc a fine dicte ville Wyfalw ad tres iactus sagittarum vel plus haberetur, ibique