Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár V. (1415–1416) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 27. Budapest, 1997)

ilicis pro meta consignassent; abhinc ad eandem plagam penes quandam viam a parte aquilonali directe eundo pervenissent ad aliam viam magnam, per quam de praedicta Kethel/Kethhel versus villám Nahlook/Nagloók tenderetur, penes quam a praescripta plaga orientali signum metale fecissent, et tandem attingeret dictam viam magnam et flectendo versus meridiem, continendo ipsam viam, commetaneitatem praefati Ladislai filii Dominici attingendo in aliquo spatio a parte occidentali ipsius viae signum metale fecissent; <ubi idem Ladislaus filius Fanch et ipse magister Ladislaus filius Dominici concordes extitissent;> abhinc in eadem via plagam ad eandem modicum eundo, penes eandem a dicta plaga occidentali signum fecissent metale; deinde in eadem via plagam similiter ad eandem <et> ulterius, videlicet usque finem villae Naglook/Naglóók pergendo a dicta plaga occidentali iuxta ipsam viam (prope in angulo cuiusdam orti) signum fecissent metale; abhinc versus dictam plagam occidentalem declinando et parvum eundo signum metale fecissent; abhinc plagam ad eandem parvum eundo pervenissent ad finem (cuiusdam) montis retro villám praescriptae Naglook/Nagloók existentis, iuxta terras arabiles prope ipsum montem habitas signum metale fecissent; <ubi contradictio facta non extitisset;> inde declinando ad plagam meridionalem antedictam et ascendendo in latere ipsius montis in longitudine<m> (unius) iugeris terrae arabilis eundo, in finem eiusdem signum metale fecissent; deinde in fine eiusdem terrae flectendo ad occidentem quasi per spatium iactus [sagittae] signum metale fecissent; dehinc ad praescriptam plagam meridionalem in longitudine iugeris terrae (arabilis) pervenissent ad finem cuiusdam/eiusdem vallis seu fossati vulgo horoh/haroh dicti, ubi (in fine eiusdem inferiori) signum metale fecissent, ipsumque mediando fossatum usque finem (superiorem) eiusdem iugeris/iungeretur (viae), per quam de villa Lok/Naglóók antedicta duceretur, ubi arborem nucis pro meta consignassent; ipsumque fossatum relinquendo attingeret dictam viam magnam, et in eadem quasi inter meridiem et occidentem eundo pervenissent ad locum, ubi ipsa via alteri viae iungeretur, inter quas signum metale fecissent; abhinc in eadem via magna ulterius ad dictam plagam girando pervenissent ad quoddam stagnum seu locum aquosum vulgo (Kend)erathó dictum, ubi (penes ipsam viam magnam in fine eiusdem stagni a parte orientis) signum metale fecissent, et ibi intraret quandam vallem, in qua versus dictam plagam occidentalem eundo et ulterius ad aquilonem declivo modo intendő currendo secus quoddam fossatum in eadem valle habitum signum metale fecissent; abhinc plagam ad eandem in eadem valle eundo pervenissent ad terras arabiles, caput scilicet seu finem dictae vallis, ubi signum metale fecissent; deinde ad plagam meridionalem antedictam, ad aliam scilicet vallem eundo, in eadem per quoddam spatium (pergendo) signum metale fecissent; abhinc plagam ad eandem adhuc in eadem valle eundo (quendam dumum) viminis vulgo rekethyejokér/rekettye bokor, pro meta consignassent; inde flectendo (ad) occidentem, parvum in quadam valle parva eundo pervenissent iuxta vineam Petri filii Pauli, hospitis videlicet de Marchali/Marczali, penes quam a praescripta plaga meridionali signum metale fecissent; deinde ad dictam plagam occidentalem penes eandem vineam modo (ascen)sorio eundo, in angulo superiori eiusdem vineae duas metas terreas antiquas reperissent, ab aquilonali Kethel/Ketkhel et meridionali partibus Naglook/Naglóók possessiones séparantes, iuxta quas nova signa metalia fecissent; <ubi contradictio nulla exstitisset dempta praefati Nicolai filii Petri contradictione, qui contradixisset;> adhuc ad