Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár III. (1411–1412) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 22. Budapest, 1993)

518 1412 május 24 2178 Máj. 24. (Bude, 3. die penthec.) Zs. megtiltja Regéc királyi vár várnagyainak vagy alvárnagyainak, a vár tartozékain működő vámosainak vagy alvámosainak, hogy az ország lakosait, amikor az ország különböző részeiből Szt. Fülöp és Jakab apostolok napján (máj. 1.) a vár melletti Szt. Fülöp és Jakab pálos kolostort és egyházat a búcsú alkalmával felkeresik, vámfizetéssel zaklassák. — BLÉ V (1985) 672, reg. — (DL 9910. —Acta Paulinorum. Regéc 1-5.) — Zs. azonos parancsa máj. 25-ről: uo. (DL 9913.—Uo. n. 1-6.) — Magyar fordítása: Zemplén vm. tört. VII (1902) 340. 2179 Máj. 24. Buda. Zs. engedélyezi a birodalmi zászló alatt, amely Philippus de Vivaldis kezében van, a velenceiek mint a birodalom ellenségei és Nápolyi László ellenkirály szövetségesei megtámadását. — Altmann I. 241, reg. (HHSTA, RRB E—DF 287861—f. 26b—27a.) — (M.) 2180 Máj. 24. (Cassouie, III. die penthec.) Gara-i Miklós nádor előtt Pazdych-i Lőrinc fia: rufus Miklós és Pazdych-i Miklós fia: Mátyás, bár a Pazdych nevű birtokukon lévő sessio-ikon a nádor előtt már megosztoztak, most fogott bírák közbenjárására úgy állapodnak meg, hogy locus sessionalis a parte aquillonis per prefatum Nicolaum ibidem ordinatus et constructus eidem Nicolao devenisset cum quibuslibet suis cir­cumstantiis, locus vero sessionalis per prefatum Mathiam iuxta pristinam eorum ordinationem ibidem constructus et ordinatus cum additamento cuiusdam particule terre eorum communis inter dictas sessiones ipsorum habite usque quosdam sulcus a parte domus ipsius Nicolai, videlicet incipiendo ab angulo fundi curie eiusdem Mathie a parte occidentis et infra versus orientem usque quendam alveum cum aratro factos eidem Mathie cessisset et devenisset in perpetuum possidendi, residuitatem vero ipsius terre, que ipsas ambas sessiones, ut predicitur, de novo limitatas mediaret, pro communi pascuo animalium relinquissent, preterea una média pars inferior terre arabilis, cuius latitudo a sessione ipsius ville usque quoddam rubetum versus partém aquillonalem extenderetur, que terra Vrfelde vocaretur, a parte occidentis ultra communem viam, qua de dicta domo ipsius Nicolai circa ecclesiam parochialem in dicta Pazdych constructam iretur, existentis et habite a domo plebani ipsius ecclesie versus dictam plagam aquillonis adiacens ex opposito dicti fundi curie ipsius Mathie situata ipsi Mathie, altéra vero média pars aquillonalis superior ipsi Nicolao pro portionibus cessissent similiter in perpetuum tenende et habende. Ceterum voluerunt ipse partes, quod latitudo predicte vie communis a dicta domo ipsius plebani et in opposito dicte curie prefati Mathie a porta ipsius curie mensurando in prescriptis terris arabilius Vrfelde prope usque ad locum castelli ibidem inter dictas duas curias habiti ad triginta ulnas panni extenderetur, deinde vero per easdem terras arabiles usque dictum rubetum ad decem ulnas protraheretur et extenderetur. Nichilominus, quia ipse Mathias prescriptam suam sessionem cum una intégra sessione iobagionali maiorasset et ampliasset, ideo loco eiusdem sessionis in forma divisionis prefatus Nicolaus unum alium integrum locum sessionalem vacuum et habitatoribus destitu­tum in fine dicte ville vei alias, ubi conveniens fieret, élective habere deberet, alias autem quaslibet partes eiusdem possessionis Pazdych totales et précise terras arabiles et prata, que ad duas conbustas médias sessiones iobagionales penes iamfatam sessionem, quas ipse Mathias ad dictam curiam suam annectisset, extitisset cum reliquis possessionibus ad eandem possessionem Pazdych pertinentibus et earundem utilitatibus per bimembrem divisionem inter eos sequestrare deberent et essent astric­ti. Hártyán, hátlapján gyűrűspecsét nyomával. DL 84836. (Semsey cs.) — (M.)

Next

/
Oldalképek
Tartalom