Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)

Decreta

pecuniam singulorum trium ponderum non curareí assignare vel non posset, elapso termino lucrum camere nostre super ipsos non valeat extorquere, nec iidem populi ad ipsum cambium ulterius teneantur. Et ut per dissimulationes co­mitum provincialium et c iudicum nobilium, sicut sepius in nostrum preiudicium hoc fecerunt, quamquam de benignitate regia ipsorum huiusmodi facta illicita hactenus simpliciter videamur pertransisse, ne tarnen amodo in camerarum no­strarum processibus modo priori patiamur dispendia, omnibus comitibus provin­cialibus eorumque vicesgerentibus et iudicibus nobilium firmo damus in mandato, quatenus dum per comitem'camere nostre vel suos officiales, necnon homines domini archyepiscopi ac magistri tawarnicorum nostrorum fuerint requisiti, ac­cedant cum eisdem et pecuniam seu lucrum camere nostre, prout data fuerat ad cambiendum ipsa moneta nostra, super tales contumaces et penam superius con­tumacibus inflictam, si necesse fuerit, exigere teneantur, duabus partibus birsagii inibi recepti ipsis comiti camere et hominibus domini archyepiscopi ac magistri tawarnicorum remanentibus, tertiam partém ipsi comites vel vicecomites et iudi­ces nobilium birsagii eiusdem inter se dividentes. VII. In civitatibus autem nostris regalibus videlicet et regjnalibus et in aliis quorumlibet iuxta seriem nostre taxationis in aliis litteris nostris ad easdem diri­gendis expressam hoc ordine et moderaminis pena mediante per cives civitatis cuiuslibet statuentes volumus a cambiendum, videlicet, quod cives civitatum facta publica proclamatione, hominibus dicti domini archyepiscopi et magistri tawar­nicorum nostrorum ac testimonio alicuius capituli vel conventus credibilis pre­sentibus, vigesimo secundo die a die ipsius publice proclamationis ipsi comiti camere nostre vel suis officialibus sumpmam pecunie super ipsos impositam sol­vere tenebuntur eo modo, quod si usque eundem vigesimum secundum diem ip­sam pecuniam eidem comiti camere nostre solvere non curarent, singulas decem marcas de ipsa sumpma pecunie cum iudicio trium marcarum elapso termino solvere teneantur. Quorum iudiciorum ipse comes camere nostre duas partes percipiet, tertia parte eisdem hominibus domini archyepiscopi et magistri tawar­nicorum remanente. VIII. Item statuimus, ut comites provinchiales quorumlibet comitatuum plus quam unam marcam decem pensarum nove monete nostre a comite camere no­stre predicte petére vel recipére ratione fororum non presumpmant. Nobiles au­tem vel cuiusvis alterius status homines fora habentes pretextu fororum ipsorum ab eisdem comite camere vel suis officialibus quicquam petére vel recipére non presumpmant. IX. Ceterum quia antiqua libertás camerarum nostrarum id requirit, statuimus, quod nullus omnino hominum, cuiuslibet dignitatis existat, officiales et servientes comitis camere nostre suo iudicio astare compellere presumpmat, sed per eundem comitem camere nostre iudicentur, qui si dare iustitiam ex parte ipsorum negle­xerit a , tunc magister tawarnicorum nostrorum iudicabit eosdem. X. Item, si qui contra ipsum comitem camere nostre ratione iniuriarum seu dampnorum et nocumentorum camerarum nostrarum personis in officio camere nostre procedentibus illatarum ad nostram, sive magistri tawarnicorum nostro­rum aut alicuius iudicis ordinarii presentiam citati fuerint, in primo termino abs­VII. a Litt, voluimus IX. a Litt, neglexerint

Next

/
Oldalképek
Tartalom