Franciscus Dőry: Decreta Regni Hungariae : Gesetze und Verordnungen Ungarns 1301–1457 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 11. Budapest, 1976)

Decreta

Karolus dei gratia Rex Hungarie fidelibus suis capitul[o eccjlesie Transsilvane salutem et gratiam. Noveritis, quod prelati, barones et nobiles regni nostri habito inter se diligenti et unani[mi] colloquio, ad nostram accedentes presentiam humi­liter a nobis postularunt, quod quia per indebitam monetam camere nostre re­gnicole nimium gravarentur, propter restaurationem pristini status regni nostri et utilitatem meliorem bonam novam monetam perpetuo durabilem et per totum regnum nostrum ubique discurrendam fabricari faceremus, et, ut hoc concede­remus, iidem prelati, barones et nobiles regni nostri de singulis portis jobagionum suorum et aliorum omnium populorum in regno nostro existentium, nullo penitus exempto, videlicet tarn in civitatibus etiam quam in opidis constitutorum singulos dimidios fertones cum argento vel denariis iuxta valorem argenti hoc anno nobis dari et persolvi ordinantes assumpserunt. Unde nos iustis petitionibus eorundem prelatorum, baronum et nobilium regni nostri inclinati, ut tenemur, cameras no­stras seu comitatum camere per totum regnum nostrum 1 comiti Heys, Ladislao dicto Gurhes, Emerico fratri domini episcopi Waradiensis, Petro dicto Peuldre et Joseph 2 fidelibus nostris simul cum predictis dimidiis fertonibus vendidimus et loquavimus bonos novos denarios, scilicet oct[ave combustionis per totum re­gnum nostrum ad pondus denariorum banalium antiquorum, quos Stephanus 3 quondam banus tempore domini Bele re[gis avi] nostri karissimi bone recorda­tionis cudi fecerat, per eosdem comites camerarum nostrarum precipiendo et comittendo fabricandos, ac per [totum] regnum nostrum absque contradictione aliquali perpetuo discurrendos, ordinandoque et statuendo, ut pro tribus Vie­nensibus u[nus novusj denarius camere nostre, et pro duobus antiquis banalibus similiter unus novus denarius, pro uno autem grosso Boefmicali t]res novi denarii, pro argento vero cum pondere Budensi ad unam marcam quinque pense novorum denariorum ab ipsis [comitibus] camere nostre cambiantur. Quare fidelitati vestre precipimus per presentes, quatenus dum iidem comites camere nostre [vel] aliquis ex ipsis seu officiales ipsorum predictos novos denarios nostros in medium popu­lorum vestrorum ubique existentium portaverint, per eosdem populos vestros di­ligenter susscipi, honorifice acceptari et potenter currere ac cambiri ordine pre­scripto absque contentione faciatis. Et ipsos dimidios fertones de singulis portis seu mansionibus cum argento vel denariis ad valorem argenti ipsis comitibus ca­mere nostre vel alicui ex ipsis seu officialibus ipsorum ad hoc deputatis, presente homine magistri Nicolai dispensatoris nostri, quem iidem comites camere nostre eis pro socio a nobis petierunt, ex integro dari et plene persolvi facere debeatis, aliud non facturi. Alioquin dampnum, si quid camera nostra ex parte populorum vestrorum pateretur, per eosdem populos vestros cum ipsorum gravamine re­staurari faciemus. Datum in Temeswar, in festő Epiphanie domini, anno eiusdem M°CCC°XX mo tertio. 1 Die Anjou-Könige stifteten neben den fünf Münzprägekammern der Arpadenzeit (Buda, Eszter­gom, Sirmien, Csanád, Slawonien) sechs neue in Körmöcbánya, Szomolnokbánya, Szatmár, Nagyvá­rad, Siebenbürgen und Pécs. In Unterschied zu den früheren entstanden die neuen Kammern in den Bergbaugegenden, was durch die Einführung des Edelmetallmonopols bedingt war. 2 Imre war ein Verwandter des Bischofs von Várad, Ivánka und-nach einigen Angaben - auch des Tavernikalmeisters Demeter Nekcsei. Der ebenfalls adlige László Gurhes war wahrscheinlich Sohn des János Gurhes, des Sohnes von László Zoárd. Die übrigen Münzkammergrafen sind unbekannt. Péter Peuldre mag ein Verwandter des um 1369 genannten Mihály Beuldre, des Siebenbürger Dreißigers und Salzkammergrafen gewesen sein. Banus István aus dem Geschlecht Gutkeled versah diese Würde zwischen 1255 und 1260.

Next

/
Oldalképek
Tartalom