Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 2-3. füzet 1272–1290 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 9. Budapest, 1961)

universorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod comes Dominicus filius Nicolai ad nostram accedens presentiam optulit nobis privilégium domini regis St(ephani) felicis memorie karissimi patris nostri tempore ducatus sui dátum super facto terrarum Kezű, Louch et Pogon ac Ruchka vocatarum, petens cum instantia, ut idem ratificare et nostro dignaremur privilegio confirmare. Cuius tenor talis est: (S)tephanus dei gratia iunior rex Vngarie, dux Transsiluanus et dominus Cumanorum omnibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. Provida circumspectio regum licet de singulorum sibi obsequentium provisione habeat sollicitudinem tamen circa illos, qui suorum servitiorum meritis se regié maiestati reddiderunt devotissimos, debet habere propensius specialiorem, ut eorum exemplo alii fidelitatis in opere fortius accendantur, proinde universorum notitie harum serié declaramus, quod Dominicus filius Nicolai maior plaustrorum nostrorum fidelis et familiáris iuvenis noster a primevis sue pueritie temporibus semper et ubique in variis expeditionibus, casibus et fortunis, non parcens rebus, nec persone nobis, regno ac corone grata et accepta eximie fidelitatis servitia indefesse exhibuit et devote, que licet singula enarrari nequeant suo modo, quedam tamen quibus idem excellenter nostro efulsit in aspectu, duximus in médium producenda. Igitur cum extra nostrum meritum gravem persecutionem a nostris parentibus pateremur, aliis omnibus nos deserentibus idem de virtute gradiens eximioris fidelitatis et constantie excellentissimam in virtutem instanté nobis tam evidenti et urgenti necessitate omnes possessiones suas pro nobis destructioni exposuit et reliquit, castrum nobiscum adiit nigri montis, qui erga nostri corporis custodiam nocturnos labores et diurnos in armis incessanter et continue supportavit exanimateque probitatis studio et audacia exponens se fortune, immo morti sub eodem castro Kabas Thomam de genere Kortol in conflictu de illis, qui cum Laurencio contra nos venerant, captivavit et per nostros habito laudabili triumpho de exertu (!) eiusdem Laurencü cum gressus nostros versus Danubium direxissemus, predictus Dominicus unacum nostris exercitui Erney bani, qui se nobis opposuerat acriter occurrens, ab eisdem graviter fuerat vulneratus, demumque contra exertum(!) Herrici palatini, ipse ecciam(!) cum nostris viriliter et commendabiliter dimicans quatuor vulnera letalia reportavit. Unde volentes vicissitudine eidem occurrere gratiori, pro tot et tantorum servitiorum suorum et maximé sanguinis sui recompensatione, quamquam ea, que ad presens agimus respectu eorum, que sibi dare in futum (!) intendimus et meretur, esse minima reputentur, terras Kezű, Louch, Pogon vocatas et terram Ruchka vocatam, quam Pouka gener Hitlen pro fabricatione falsarum monetarum amisit et Bach fratri Tecus dederamus, similiter pro infidelitate sua, qui nostris adversariis castrum nostrum Zard tradidit, reptam (!) ab eodem in comitatu Gumuriensi existentes, ipsi Dominico donavimus, contulimus ac tradidimus inrevocabiliter et per eum suis heredibus, heredumve successoribus perpetuo possidendas. Quarum quidem mete, sicut in litteris Agriensis capituli vidimus contineri, hoc ordine distinguntur: prima meta predicte térre Ruchka incipit a fluvio Seo ab occidente et vádit versus orientem ad tres salices, ubi circa viam sunt due mete, una nova, alia antiqua, hinc ad fluvium Scitnycha et ibi iuxta egerfa sunt due mete, inde transeundo ipsum fluvium it ad unam salicem sub qua sunt due mete, abhinc vádit ad unam salicem curvam et ibi sunt due mete, dehinc tendit ad quandam prunum sub

1 due mete, hinc venit ad magnam viam, que ducit ad Gumur et ibi sub gymelchen sunt mete, abhinc transeundo ipsam viam sub quadam arbore populi sunt mete, inde sub quadam pomo sunt mete, abhinc ascendit ad quendam berch in cuius ascensu circa ilicem sunt mete, hinc per eundem berch vádit ad quandam planitiem, ubi sunt mete capitales, que ex parte aquilonis separant a terra Mathei filii Mathie, ab oriente vero a terra Mark de Sancto Rege, hinc vádit ad quandam viam et eundo per eandem versus meridiem venit ad aliam viam, ubi sunt mete circa viam, inde eundo per eandem viam pervenit ad duas metas ad duas arbores tulg vocatas, sub quibus sunt mete, hinc eundo parum sunt mete, que separant ipsam terram Ruchka a terra Mathei supradicti, hinc venit ad tres metas antiquas et unam novam, abhinc eundo parum sunt quatuor mete antique et una nova, dehinc circa quandam viam sunt tres mete antique et quarta nova, hinc eundo per eandem viam vádit ad quatuor metas, hinc transeundo ipsam viam circa quandam rubum sunt quatuor mete antique et quinta nova, abhinc eundo versus occidentem ascendit super quendam berch et ibi sunt mete, item in descensu eiusdem berch sunt mete, hinc venit ad predictam magnam viam, que ducit ad Gumur et ibi sunt mete, abhinc venit ad nemus fluvii Seo, ubi sub querku (!) sunt mete, hinc it ad ipsum fluvium Seo, ubi sub egurfa sunt mete. Inde circa Seo contra cursum aque vádit ad priorem metam et ibi terminatur. Prima vero meta antedicte térre Kezű incipit a Seo ab occidente et vádit versus orientem, que separat ipsam terram Kezű a terra Nicolai filii claudi Johannis et ibi sunt due mete veteres et tertia nova, hinc transeundo quoddam nemus venit ad lo1 Egy szó kivakarva, a helye üresen hagyva.