Szentpétery Imre: Az Árpádházi királyok okleveleinek kritikai jegyzéke II. kötet 2-3. füzet 1272–1290 (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 9. Budapest, 1961)

1275. (szept. 3. előtt.) — Hermanus comes fia: Péter comes esztergomi polgár kérésére átírja és megerősíti V. István 1270-i privilégiumát (1931. sz.), melyben átírta IV. Bélának Dag földet adományozó 1262-i privilégiumát (1292. sz.). Eredeti: 67,5x49,2 cm. Kezdő L helye üres. Függőpecsételés nyoma. Dl. 50.330. (K- Pap gyűjt.) Az oklevél eddig kiadatlan teljes szövege: (L)adizlaus dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie Bulgarieque rex universis Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. (A)d universorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod comes Petrus filius comitis Hermani civis Strigoniensis fidelis noster ad nostram accedens presentiam exhibuit nobis privilégium serenissimi regis Stephani karissimi patris nostri inclite recordationis confirmatorium privilegii illustris regis Bele avi nostri felicis memorie confecti super facto possessionis Dag vocate petens cum instantia, ut ipsum privilégium domini patris nostri ratificare et nostro dignaremur privilegio confirmare, cuius tenor talis est: (S)tephanus dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque rex universis Christi fidelibus presens scriptum inspecturis salutem in salutis largitore. Ad universorum notitiam harum serié volumus pervenire, quod Hermanus comes civis Strigoniensis fidelis noster ad nostram accedens presentiam exhibuit nobis privilégium karissimi patris nostri regis Bele felicis memorie confectum super donatione seu collatione cuiusdam ville Dag vocate, suplicans nobis humiliter et attente, ut et nos nostro eidem privilegio predictam terram Dag dignaremur confirmare. Cuius quidem privilegii tenor talis est: (B)ela dei gratia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie Cumanieque rex omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in Dominó largitore. Justis petentium precibus favorem inpertiri benivolum vigor equitatis et ordo exigit rationis, dummodo id, quod petitur, equitati non dissonet, nec iuri preiudicet alieno. Proinde ad universorum notitiam tenoré presentium volumus pervenire, quod comes Hermanus civis Strigoniensis fidelis noster ad nostram et domine regine accedens presentiam instanter postulavit, ut terram nostram et domine regine Dag vocatam, que iacet prope Cholnuk per médium indistincta certis quidem metis per circuitum consignata, eidem tam nos quam domina regina conferre dignaremur. Cum igitur regum sit proprium fideles suos ope munificentie ad sua servitia invitare, nos attendentes fidelitates et servitia dicti comitis Hermani, que multipliciter inpendit, prefatam terram Dag tam nos pro parte nostra, quam domina regina pro sua parte eidem comiti Hermano et suis heredibus cum omnibus utilitatibus et pertinentiis suis contulimus perpetuo possidendam et in corporalem possessionem eiusdem ipsum per Philipum comitem de Plis et testimonium capituli Strigoniensis nullo contradicente pacifice fecimus introduci. Mete autem totius térre Dag, prout in litteris dicti Philipi comitis vidimus contineri, per circuitum taliter distinguntur: prima meta incipit ex parte ville Saap supra viam, qua venitur in Dag de Strigonio, in imo colle ab aquilone, ubi nominate fuerunt fovee vulpium, ubi sunt due mete, de quo colle descendit in vallem et tendit per viam antedictam, iuxta quam sub vinea Bankonis civi (!) Strigoniensis sunt due mete, a quibus asscendit unum monticulum, in cuius medio sunt due mete ex parte Cholnuk; exinde descendit in vallem et sub vineis Gekmini de Morchy Etnendey (?) vádit et tandem transit viam, qua itur Albam de Dag et asscendit per declivium inter vineas filiorum Rogerii et Andree filii Anie, ubi iuxta frutices sunt due mete ex parte Cheu; deinde it per médium vinee Andree prefati ad unam veterem viam inter vineas desertas per verticem monticuli et descendit iuxta fenetum Gerardy comitis et transactis ibi duabus vallibus asscendit in montem, ubi dicuntur fovee vulpium et ibi sunt due mete ex parte Dag, in qua sunt familie regis, ex quo monte descendit in latus iuxta descensum solis a meridie et in eius latere sunt due mete; exinde autem transit viam, qua itur Budám et supra ortos cumulorum, qui vocantur Cumlofeu et sub vineis desertis in latere asscendit, in cuius vertice prope frutices abietum sunt due mete ex parte Hun, deinde circuit frutices abietum et descendit in vallem, per quam tendit ad unum collem per unam fossam iuxta desertam viam, supra quam sunt due mete, abinde descendit versus ecclesiam sancti Michaelis de Dag familie regis et ibi transacta valle in fronté collis sunt due mete et inde vádit per directum versus occasum ad ecclesiam beati Michaelis de Dag familie regis, ubi in angulo paludis desiccate prope ecclesiam sunt due mete inter viam et paludem, exinde asscendit iuxta eandem paludem et viam versus aquilonem, inter quas immediate sunt due mete et hee ex parte Dag famile regis, deinde transit paludem et reflectitur versus occasum et transit viam sub montem, iuxta quem sunt due mete, deinde asscendit montem ad occasum et in fossa desertarum vinearum tendit versus meridiem ex parte