Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár II. (1400–1410) : Második rész (1407–1410) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 4. Budapest, 1958)

exigantur vei denarii pro ipsis decimis vini persolvantur eodem modo, sicut mustum tempore vindemii comparatur vei fundatur dicta décima vini in dolium cum musto ibique stari permittatur, quousque decimatores recipiant et hoc, si ipsi decimatores primo in recipiendo fuerint négligentes. Adiungimus etiam, quod quieunque nobiles de provincia circumquaque nostram civitatem intrare voluerint ibique actualiter permanere, eo iure, quo nostri cives utuntur, frui debeant et gaudere, necnon possessiones ipsorum, si quas habuerint, proventus et utiütates ad civitatem nostram ipsi

5 poterunt libère, quo voluerint, deportare. Insuper volumus et admittimus, ut quandocunque inter ipsos cives seu hospites nostros lis in sententia aliqua ordine iudicii oriatur, si duodecim iurati inter se pro eadem sententia non valeant

6 concordare, extunc ipsa sententia deferri debeat in Sopronium et cives ibidem decernere poterunt secundum, quod iuris fuerit et expediens ac honestum. Preterea promittimus fide nostra débita firmiter et constanter, quod universos nostros cives et hospites de Kwzeg in omni eo iüre, quo cives utuntur in Sopronio, volumus conservare augmentando ea iura potius et nullatenus minuendo. Pre hys omnibus volumus, ut si qui civium nostrorum a civitate nostra Kwzeg récédére voluerit, salvis rébus et personis venditis domibus solutis duodecim denariis tantummodo de domo intégra récédére poterunt de

7 eadem, vinee etiam cum venduntur, de intégra videlicet duodecim etiam denarii persolvantur. Item volumus, ut quandocunque Iitis sententia inter nostros cives ventilatur et si ex duodecim iuratis septem concordaverint vei plures, quinque aüi vero non consenserint,

8 extunc maiori parti consentiendum illis septem videlicet et non illis quinque et tunc sententia eadem non debeat alias, sed secundum arbitrium septem iuratorum finaliter terminari. Volumus etiam, quod predicti cives et hospites nostri exempti sint et liberi in decimis porcorum, ne umquam decimé porcorum dicentur super ipsos. Statuimus etiam, ut ipsi cives et hospites dicte civitatis nostre collectam eis pro tempore impositam vei inmergentem sic communiter persoívant iuxta uniuscuiusque exigentiam facultatis, quod nullus habitatorum dicte civitatis nostre a solutione huiusmodi collecte pretextu cuiuscunque libertatis vei exemptionis retrahere se possit. Item statuimus, quod plebanum sive sacerdotem aut etiam iudicem cives de communi voluntate et consensu eligant, nec volumus, quod aliquis catellanus vei nobilis in preiudicium communitatis civium in electione plebani vei iudicis aliquatenus se intromittat. Ceterum cognoscentes ipsos cives nostros ad nos pure devotionis affectum habere, promisimus eis, quod delatoribus sive accusatoribus cuiuslibet, si qui vellent ex eisdem civibus aliquem vei aliquos erga nos de aliquo facto vei erimine accusare, si accusatus vei delatus per communitatem dicte civitatis super delato erimine excusabitur, minime prebemus faciles aures nostras. Ceterum prohibemus, ne ab omnibus rebus, quecunque ad ipsam civitatem tam in die fori, quam aliis diebus venditioniexponende deferuntur, prout ab antiquo consuetum est, tributum aliquod exigatur. Ut igitur huiusmodi libertatis per nos facte concessio et confirmatio rata semper et firma habeatur, ne ullo umquam tempore possit per quempiam in irritum retractari vei revocari, présentes concessimus litteras nostras patentes secreti nostri sigilli munimine roboratas, promittentes, ut quamprimum présentes nobis deportabuntur, in formám nostri

9 privilegii easdem redigi faciemus civibus et hospitibus nostris de Kwzeg prenotatis. Dátum in dicta Kwzeg secundo die festi beatorum Pétri et Pauli apostolorum anno domini millesimo quadringentesimo septimo. Palóci Simon királyi lovászmester és Országh Mihály főkincstartó 1441. máj. 5. okl.-ből, amely a szöveget több értelemzavaró hibával tartotta fenn. Ezek helyesbítése az 1407. oklevél