Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár II. (1400–1410) : Első rész (1400–1406) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 3. Budapest, 1956)
undecumque portanda et ducenda aut vehenda ad predictam civitatem nostram per vias ac stratas communes antiqua et licita consuetudine ad eandem tendere importaverint vei introduxerint vei fecerint quomodolibet importari, í 11 ï universas easdem res et bona ibidem deponere sive reponere nec inde disportare, sed ibidem religare, ponderare et equabria mensurare aut vendere et commutare finalemque compositionem ibidem facere teneantur et debeant per omnia iuxta ritus et consuetudines in aliis regni nostri locis et civitatibus circa depositiones rerum mercimonialium hactenus solitas observari. Item nolumus, quod aliquis mercatorum tam nostrorum quam aliorum regni nostri prelatorum et baronum ac nobilium, presertim tamen incole predicte civitatis nostre societatem mercatoriam cum forensibus contrahere quomodolibet debeant vei audeant. Statuimus insuper, ut quilibet tam nostri proprii quam aliorum quorumvis prelatorum, baronum et nobilium regni nostri ac etiam forenses mercatores se nostris more solito locorum ostendare tricesimatoribus civitatemque, ad quam cum eorum mercibus ire pretendunt, denominent, ab eisdem exhibitionis et ostensionis signum ad cautelam reportando. Volumus autem non obstante predicto statuto nostro, ut omnes et singuli incole Posonyensis, Sopronyensis, Thyrnawiensis et Thrynczynensis civitatum nostrarum cum universis suis mercimonialibus ad ipsam civitatem Lewtschensem venientes ad depositionem rerum suarum non debeant astringi, qua quidem libertate incole predicte civitatis nostre Lewtschowiensis similiter et viceversa gaudere debeant et perfrui, dum et quotiens ad easdem Posonyensem, Sopronyensem, Thirnawiensem et Trynczynyensem civitates nostras cum rébus suis mercimonialibus contigerit declinare. Annuimus insuper et favemus, ut universi incole et cohabitatores prefate civitatis nostre Lewtschensis etiam secure et libère possint cum universis rébus suis mercimonialibus per universa regni nostri clymata et ad partes Transsilwanenses, Segnyam, maritimas et ultra, ubi voluerint, non obstantibus quibuscumque aliis litteris super facto depositionis rerum mercimonialium huiusmodi cuiuscumque seu quibuscumque datis vei concessis. Item nolumus, quod aliquis forensium mercatorum pro exigendis suis debitis eques 1 transire alibi preterquam in civitates sepedictas. Quotiens autem et quandocumque contingeret aliquem vei aliquos ex pretactis mercatoribus singulis indigenis vei forensibus cum rébus suis mercimonialibus per se vei alium ductis de via aut strata directa et débita contra eandem dispositionem nostram alibi pro industria declinare aut etiam res huiusmodi ad prescriptam nostram civitatem inductas contra predicta iura et statuta nostra super depositionibus mercimoniorum, ut prescriptum est, per nos tradita per se vei per alium quemlibet extraducere aut alias quomodolibet contrayre, extunc auctoritate nostra damus et concedimus ipsis civibus plenam et omnimodam facultatem per se vei suos et per quamvis potentiam, quam ad hoc invocaverint, res et bona talium mercatorum ex culpis eorum prescriptis arestare, in prescriptam civitatem adducere easdemque singulas pro nobis ac se ipsis auferre et recipére ac tali modo et ordine confiscare, ut scilicet nobis due partes cedere et conservari debeant parte tertia ipsis civitatibus rémanente. Premissa autem omnia volumus et mandamus in foris et aliis locis publicis ubique palam facere proclamari. A szöveg élén jobb felől : Commissio propria domini régis. XVI. század első feléből való másolat. *A másolatban : eqwnes. Kassa (Kosice) város lt. Regisztrálatlan oklevelek. (F.) — Tartalmilag átírva II. Ulászló 1496 jún. 11. ítéletlevelében, amely szerint a király a Kassa és Lőcse közt az árumegállítójogért folyt perben érvénytelennek nyilvánította, mivel a lőcseiek 1405/6. nem erősíttették meg Zs. új pecsétjével. Ua. titkps lt. D. (Depositorium.) Nr. 40. (F.) — Sprawozdanie 24., reg. jún. 6. kelettel.
