Mályusz Elemér: Zsigmondkori oklevéltár I. (1387–1399) (Magyar Országos Levéltár kiadványai, II. Forráskiadványok 1. Budapest, 1951)

1390 május 24 171 íecissent terream ibique de eadem valle saliendo ad plagam occidentalem ad laterem cuiusdam montis et in latere eiusdem montis unam metam terream cumulassent, deinde per parvum spatium eundo quasi iactus unius lapidis penes quandam viam antiquam subtus cuiusdam arboris Tvlfa (toulfa) nominate unam metam terream erexissent, abhinc ultra magnam vallem eundo et aliam vallem ascendendo ad partém meridionalem in fine ipsius vallis inter duos montes Bensehege Halagashege (Borzhege et Halagashege) vocatos in medio eorundem sub una arbore ylicis vulgo dicitur Tulfa (Tulgfa) unam metam terream erexissent, deinde in latere eiusdem montis Halagashege supra quasdam vineas iuxta quandam semitam unam metam terream fecissent et de ipsa meta descendendo ad vallem Sytewelgh (Sitewuelg) appellatam et in ipsa valle unam metam terream élevassent et in eadem valle pervenissent ad quoddam fossatum metalli in vulgo Stol vocatum nunc ipsum laboratum, ab eodem fossato montane in-cipiens per longitudinem quasi secundum dimidium iugeris terre regalis mensura vei modice magis in ipsa valle iuxta unam viam metam terream erexissent et íbi de eadem valle saliendo ad partém occidentis ad quandam viam vindemialem inter vineas subtus montanam Sepheg vocatam metam terream fecissent et de ipsa meta ad vallem Zauauelge (Zanauelge) apellatam et in ipsa valle unam metam terream erexissent et ab eadem valle directe eundo ad magnam viam pervenissent, que duceret ad dictam civitatem Patak, iuxta ipsam viam metam terream élevassent et in ipsa via per parvum spatium eundo ad partém septentrionalem de ipsa via saliendo unam metam terream fecissent et de eadem ad partém occidentis ad montem Zauahege (Zanahege) vocatum et in cacumine ipsius montis unum locum fodinum montane et unum magnum lapidem pro métis assignassent, abhinc in vertice eiusdem montis ad alium montem similiter Zauahege (Zanahege) nominatum et in cacumine ipsius montis unum locum fodinum montane pro meta assignassent et deinde ad tertium montem modo simili Zauahege (Zanahege) nuncupatum et de eodem descendendo ad unam viam, que ducit ad locum Kekzerew vocatum *et ibidem penes ipsam viam metam terream erexissent et de eadem via versus septentrionalem per longum spatium eundo pervenissent ad locum Kyralzalasa (Kyralsallasa) vocatum, ubi ipsa via in duas partes divideretur, ibi unam metam terream erexissent, abhinc ad magnum montem Halgatoheg appellatum ascendissent et de eodem monte ad partém orientis ad ryvulum Halgatopataka nominatum et ipsum ryvulum pertransseundo ad laterem montis Rytkaheg vocatum sub quadam arbore Tolfa (Toltfa) appellata metam terream fecissent et de eadem meta ad quoddam Berch et in ipso Berch subtus unius arboris Tolfa (Toltfa) metam erexissent et abhinc •supra quandam vallem Kuzepfolg (Kevzepuolg) dictam ad partém orientis ad unam viam et in ipsa via parvum eundo iuxta ipsam viam metam terream erexissent, inde in eadem via per bonum spatium usque ipsa via caderet in •unam magnam stratam, que ducit ad prefatam civitatem Patak, penes quam scilicet in predicta valle Kezepwelg unam metam terream élevassent et in eadem valle eundo per bonum spatium et de ipsa valle exeundo per unam viam pervenissent ad locum molendini quondam Jakus (Jacus), ubi unam metam terream erexissent, abhinc angulando versus meridionalem ad unam arborem illicis, sub cuius metam terream erexissent, deinde eundo ad quasdam terras arabiles perveniendo in medio earundem unam metam terream cumulassent, [in]de ipsamque transeundo pervenissent ad quandam antiquam viam, iuxta •cuius sub una arbore Tolfa nominata metam terream élevassent et de eadem semper versus eandem plagam pervenissent ad dictum fluvium Olsaka (Alsoka)