Mályusz Elemér szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XV. Budapest 1934.

A Thurzó-levéltár egyháztörténeti iratai 1-265.

Generose Domine, Fautor et Amice nobis honorande. Salutem, benedictionem divinam cum incremento beatissimae pacis generosae D-ni V-ae precati, nostra officia cum precibus de­votioribus commendamus. Dum varii rumores passim disseminantur de quadam vacilla­tione in religione evangelica illustrissimae aulae aviticae Thurzo­nianae, 1 supra modum commoti sumus, et animo perculsi et con­sternati de tantorum heroum periculosa tentatione, quae mire et iam hominum pientissimorum animos afficit, noluimus nostro deesse of­ficio, quin tanquam animarum vere custodes bonis heroibus succur­ramus et Filii constantiam inculcemus. Seimus quidem etiam, hic non deesse tales, qui in eam rem intendunt, tamen virtus unita firmior fit et efficatior, adornavimus scriptum quoddam ex fideli admoni­tione illorum magnorum theologorum Wittebergensium excerptum," illudque in pauca congestum et ad singulas direximus heroum prae­fatorum personas, ut recognoscant, quantus nobis omnibus in pec­toribus repositus sit luctus, quem etiam calidioribus lacrimis deplo­rare et verbis exprimere vix possumus. Quia tamen animi pende­bamus, per cuius fideliores manus, (si forte prius censebitur neces­sarium) resignari et diligentius possit inculcari, ad generosam D-nem V-am tanquam amicum singularem et salutis baronum illustrissimo­rum cupidissimum, venire voluimus et summopere exorare, ut hanc curam Ill-ma D. V. in se suseipiat et qua potest, fidelitate optima, scriptum disponat. Si viderentur quaedam duriora, castiget, sin mi­nus, idonea reformet, ut sie communibus suffragiis animabus naufra­gantibus succurramus. Nihil putarem, noceret, si etiam in Hungari­cum transfunderetur idioma, ut sie et ii, qui a tali periculo vehe­menter abhorrent, magis alieniorem coneiperent animum, in pro­positoque suo solidius confirmarentur. Erit hoc, si fecerit generosa D. V., soli Deo gratum, ecclesiae eius valde utile, afflictissimorum 1 Ekkor fiágon a Thurzó családból már csak Szaniszló nádor két fia Ádám (megh. 1635.) és Mihály (megh. 1636.) élt. Ezek áttérését az irodalom 1628. végére teszi. Ügy látszik azonban, hogy csak ebben az időben tértek át a kath. vallásra. 2 A wittenbergi egyetem professzorai a fehérhegyi csata után hitük gya­korlásában is teljesen elnyomott csehekhez egy vigasztaló és egyúttal hiterősítő iratot intéztek. Á munkácska megjelent Wittenbergben 1625-ben a köv. címmel: Treuherzige Warnungschrift, dass man die päbstliche Lehre meiden und bey der Lutherischen standhaft bleiben soll, an die evangelische Christen, so in Böheim und in andern Oertern bedrängt werden, aus christlichen Mitleiden verfasset und in öffentlichen Druck gegeben durch die Doktorn und Professorn der theolo­gischen Fakultät zu Wittenberg. Magyarul Tolnay Istvánnak Rákóczy György udvari prédikátorának fordításában jelent meg a köv. címmel: Az Wittenbergai Academianak az Euangelica Religióért számkivetést szenvedő Csehökhöz es Mor­vajakhoz küldet vigasztalása, mellyet az Magyar Nemzet idvössegére mgyarul fordítót Tolnay István, az Tekéntetes és Nagyságos Rákóczy Györgynek, Erdély­nek dicséretes Fejedelmének udvari Prédikátora. Fejérvár, 1632. Effmunt Jakab tdvari tipográfus. Cseh nyelvre csak 1744-ben fordították le.

Next

/
Oldalképek
Tartalom