Mályusz Elemér szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XIV. Budapest 1930.
Paulinyi Oszkár: Iratok Kassa sz. kir. város 1603—1604-ben megkísérelt rekatolizálásának történetéhez
tempore conservatae ruinam et interitum paratum esse videamus et sentiamus, dum bonís possessionariís omnibus tam ín territorio nostro, quam alibi existentibus a nobis ablatis 2 sic enervatos nos reperiamus, ut nulla civitatis publica negotia tractare nec aedíficia in moenibus, molis et aliis continuare, resque fere nullás civiles dirigere queamus, hac praesertim anni parte, quando agri essent arandi et colendi. ad vineas (quas nos annis praeteritis magno sumptu coluimus et nunc ideo fructum aliquem percipere deberemus) diversorum locorum necersaria devehenda, quandoquidem colonos «t subditos non b.abeamus, quorum opera haec omnia antea praestare solíti sumus. Nihilominus autem a sacra caesarea •et regia Maiestate et a Sua Serenitate, dominis nostris clementissimis, benignissima accepimus mandata de taxis dandis, equis arteloricis et iumentis intertenendis, aliisque communibus et extraordinariis servitiis nostro sumtu praestandis et praestitis, sicuti taxam cum annuo censu persolvimus, 80 equos suscepimus et cum coeteris regnicolis iuxta Maiestatis Suae mandátum transigere et pro limitatione condigna propter 800 boves mutuam cuperemus habere correspondentiam. A quibus tarnen propter ademptos pagos excludimur, ubi nunc iussu domini generalis castellanus Lucas Kis 3 cum sibi adiunctis decimas percepit, in allodio civitatis suburbii triturationem instituit et proventus in molis (quo nec nobis aditus patet, dum iussu domini generalis aliquot germani milites ibidem ad excubias agendas noctes atque dies praestolantur) sitis ante portas civitatis nobis non permittuntur. Quoniam etiam idem dominus generalis aperte nobis indicavit, se praeter haec adhuc plurima habere, quae in effectum realem deducere velit, idcirco nos et universi cives et inhabitatores nil aliud, quam distractionem bonorum et recularum nostrarum et hinc alio discessum animo volventes, nescimus, per Deum immortalem quidnam amplius cogitare et quo nos in hac immerita et insperata rerum omnium confusione reique publicae privilegiorum et libertatum nostrarum oppressione vertere debeamus, attoniti, formidantes et de Omnibus desperantes. Confidentes tarnen, si status praesens et innocentia nostra Suis Maiestatibus rectius proponerentur et Hadem melius informarentur, fore, ut nos exemplo coeterorum Suae Maiestatis fidelium in libertatibus nostris potius defendamur et manuteneamur. Quamobrem propter misericordiae divinae viscera obsecramus et supplicamus, dignetur reverendissima et gene2 V. ö. 29., 37. sz. 3 A kassai helyőrség várnagya.
