Mályusz Elemér szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XIV. Budapest 1930.
Paulinyi Oszkár: Iratok Kassa sz. kir. város 1603—1604-ben megkísérelt rekatolizálásának történetéhez
cpiscopis verő ac reliquo statui ecclesiastíco tanquam ordinariis speculatoribus authoritate Suae Maiestatis regendas, gubernandasve ecclesias confert et tradit. Símíliter ecclesiae quoque Cassoviensis, quam Serenissimi quondam Sigismundus et Matthias, inclyti, reges Hungáriáé (ut privilegia civitatis docent) construxerunt, ditaruntque, ius patronatus, quia nemini donavit, sed sibi reservavit, est Suae Maiestatis. Civitati vero parochos saltem aliosque beneficiatos nominandi, suoque ordinario Agriensi episcopo praesentandi facultas et iurisdictio relicta ac in episcopi approbatíone et consensu, an recipiendi vei reiiciendi sint, consistit. Observatur hoc in aliis quoque dioecaesíbus et civitatibus Soproniensi, Posoniensi, Tyrnaviensí et Zakolcensi, nec contra nutum praelatorum quispiam recipitur. Hanc quoque iurisdictionem civitas Cassoviensis eo, quod a pluribus annís viros catholicos iuxta mentem ac dispositionem fundatorum catholicorum videlicet regum non praesentavit, sed haeresiarchas fovit. amisisset, nihilominus ín restitutione templi domini commissarii Suae Maiestatis iuxta antiquam normám ipsis reliquerunt. Templum quoque ademptum esse male conqueruntur, quia antiqua solum et orthodoxa religio, quae illinc exulabat, est introducta, in qua ingressus, ususque templi cum applausu Suae Maiestatis facile conceditur, nec cuipiam denegatur. Ceremonías, quas praeter cantilenas habent nullás, inhibitas esse optime factum est, imo gravíssimam Suae Maiestatis indignationem non immerito incurrerunt, quod anno superiori divae imperatricís, Vestrarum Maiestatum genetricis sanctissimae memóriáé in templo Cassoviensi per duas tresve horas ritu catholico peragere non permiserunt. Quod expressam eorum contumaciam mínusque dignam affectionem erga reginam Hungáriáé piissimam repraesentat, factumque magis aggravat, quod ego locumtenens authoritate Suae Maies atis terio eis sicut et omníbus regnicolis demandavi, Ordinarius praelatus sub poena excommunicatíonis iniunxit et camera Suae Maiestatis Hungarica non solum requisivit, sed et crebris petitionibus frustra ab eisdem flagitavit, qui nullius horum condígnum habentes respectum obstinato pectore reclamarunt. Extremam desolationem civitatis ex parte opificum mechanicorum ob fídem catholicam frustra ingeminant, tales namque artifices nihil cum religione commune habentes ac in catholicis civítatíbus frequentes nullum ipsis incommodum vei detrimentum inserunt. Praesens vero defectus, quem si iuste praetendunt, fit propter bella, quod sordidam suam pertaesi artem signa sequantur militaria. Quin potius
