Zsinka Ferenc szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XII. Budapest 1928.
1.-90. Oklevelek a reformáció első századából
1582, január 26. Pozsony, A pozsonyi ferenczesek nyugtája a részükre szokásos ellátás címén kiutalt 25 magyar forintról, melyet a magyar kamara perpeptorától, Wienner Andrástól fölvettek. Nos fratres ordinis minorum Sancti Francisci, monasterii Posoniensis, fatemur et recognoscimus per praesentes literas nostras, nos in rationem annuae nostrae provisionis ab egregio Andrea Wiennero, perceptore proventuum camerae Hungaricae percepisse florenos viginti quinque Hungaricales, super quibus florenis viginti quinque Hungaricis eundem dominum perceptorem harum testimonío literarum, quas sigillo nostri conventus obsignavimus, ac manus propriáe subscriptione nostri ministri fratris Mátr hiae Borhy corroboravimus, quietum atque expeditum reddimus. Actum Posonii vigesima sexta Ianuarii, anno domini millesimo quingentesimo octuagesimo secundo. Fráter Mathias Borhy, minister. Oldalt balra: qu. pro flor. 25. Eredeti, papíron, rányomott papírpecséttel Nemzeti Múzeum levéltári osztálya. Törzsanyag. Ugyanott, ugyanabból az évből még egy nyugtája található a pozsonyi feienczeseknek 25 magyar forintról. A nyugta dátuma 1582. szeptember 13. Pozsony. 36. ' *// > 'yt /; ' /, 1582. március 31. Szakolcza. A szakolczai franciscanusok nyugtája 25 magyar forintról, amelyet a nekik a felségtől évenkint rendelt loo forint első részleteként a szakolczai harmincadosoktól 1 — Bogárdi Pétertől és Oroszthony Ferenctől — fölvettek. Ego fráter Franciscus de gyengyes Gwardianus monasterii Zakolcensis, fateor et recognosco per praesentes literas meas, quod egregií domini Petrus Bogardi et Franciscus Orozthoni tricesimatores Zakolcenses, de provisione centum florenorum Hungaricalium, quam Sacratissima Caesarea Regiaque Maiestas, dominus noster clementissimus nobis fratribus minoribus, hic in praefato monasterio degentibus, graciose contulit, et ex hac tricesima Zakolcensi annuatim duranter suae Maiestatis beneplacito dandam jussit: nunc primo viginti quinque florenos Hungaricales nobis restituerunt; de quorum viginti quinque florenorum