Zsinka Ferenc szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. XI. Budapest 1927.

94. sz. Miskolczi Csulyak István Diarium-ából. - 1. Miskolczi Csulyak István önéletrajza

qua sex annis totidemque mensibus sine prole sterilis, suspiriis autem locuples vixi, divinitus credo monitus, ne supra meas sortes aspirarem, sed hisce amarissimis con­jugii vinculis constrictus, intra pelliculam me continerem it quid dulce quid amarum probe callerem. Caeterum postquam benignitas dei conjugii inauspi­cati vincula solvit anno ut dixi pestilentiali, ratus sat temporis datum esse moerori : idem ille fei meum in mei converüt, cum die Medardi tertia quoque conjuge Patachino exhilaravit Dorothea Seres Stephani Szabo civis Patachi­nensis vidua, cum qua ego genialiter vixi. Verum et hic nova rursus luctus materies nata est, et quidem superio­ribus lacrumosior : nam 21. et 22. Septembris duas filias easque charissimas, inque lectura apprime doctas peste alternatim extinctas praemisi, et uno eodemque die ambas parentis mei cippo intuli : quas tertia post hebdomade, 13. Octobris uxor quoque secuta communem universae carnis viam ingressa est. Isti charissimarum mearum par­tium obitus quantopere pectus meum vulnerarint difficulter dixerim ; quandoquidem domus meae omni ornamento suo spoliarunt, et fere enectum adeo humi prostrarunt, ut nisi Seneca, Plutarchus et Petrarcha consolationibus suis me jam depressum erexissent, et ad regii vatis psalmo­diam manibus suis adduxissent, domesticus me moeror, nisi deus obsütisset, penitus absorbuisset. Isten jósága gyászából megvigasztalja, gyásza örömre fordul. Feleségül veszi Thúri András kassai kereskedő 28 éves özvegyét, Gyu­lai Szabó Katalint. Alvinczi Péter volt a kérője. Esketés előtt csodálatos dolog történt. Amidőn előállottak, egy királyka (czinege) repült be, előbb az oltárra repült, majd leszállott a kövezetre dalolva. Alvinczi a vőle­gényt oda állította, ahol előbb a madár dalolt, az pedig újból felröp­penve az oltárra, eltűnt. A lakomán is megemlítette Alvinczi Péter, hogy a királykát már egyszer Bethlen Gábor fejedelem jelenlétében ő is és mások is hallották dalolni, de látni nem látták csak most az esküvőn. Midőn feleségét Liszkára hazavitte, ott is egy királyka a ke­rítés tetején több, mint egy hónapig, minden virradatkor egész lélekből dalolt. Házassága előtt, amidőn az újhelyi gyűlés Váczi Gergelyt es­peressé választotta, őt tették mellé jegyzőnek. Felesége két ízben abor­tál, Alvinczi Péter vigasztalja, hogy jóra fordul a dolog, mert nála is két ízben történt hasonló baleset. A következő évben Johanna (1624.) leánya születik, de nemsokára meghal, 1625-ben István fia születik, 1627-ben Gáspár fia. Ugyanebben az évben István fia meghal. 1628-ban Judit leánya születik. Felesége ezekben az években gyakran beteges­kedett, de ő jó egészségben volt és vígasztalésára készen állt. 1628-ban tályogja volt, mit Miklós a pataki borbély vágott föl s honoráriumkép­pen öt drb. Joachim tallért számolt le neki. Ötven napig gyógyult a seb. Sed et in hoc squalore dei favor mihi misertus, pul­lam véstem concidit, circumdeditque me thalari laeticia.

Next

/
Oldalképek
Tartalom