Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. V. Budapest 1906.

3. Adalékok a dunántúli protestantizmus történetéhez. Payr Sándor

1670. die 13

a Februarii, qui est dies Jovis, obiit G-enerosus Dominus Stephanus Wittniedy de Musay placide in Oppido Neisider inter primam et secundam pomeridianam magno suorum luctu, cui Deus aeternam largiatur vitám. Sepultus est Soprony 23

a Februarii magna hominum frequentia. Reliquisti mihi dulcis Oenitor tum in Testamento, cum et in Omnium Memoria primogenituram pro fratre meo, et benedictionem, quae uti Jacobo condam, ita nunc mihi magnam persecutionis a fratre majore natu causat ansam ; non raro enim mortem, persaepe mihi minatur Carceres, adeo ut velit adimpleri Vaticinium olim tuum, eundem, mihi et fratri Sigismundo, non Lupum, sed futurum Carnificem. Sed ille, cui nos Commendasti vivus, sed moriturus, Deus custodiet nos a manibus ejus, providebit, ut mala intentio ejus, in bonum nostrum cedat finem. Nonne itaque et ego lachrymas cordis mei — et ploratus oculorum Oratori exprimendos committam — calamo, qui non ad satietatem, imo nec necessitatem declaret, sed moesti moeroris thema saltem apponat, cui elaborando aetas mea, imo et serae prosteritatis animo, studeat! Mortuus es Patriae, quae ruitura humeris tuis Atlas fortissime procumbebat! Obiisti Religioni, quae per Te tantisper promota, Te vivente non potuit, non accrescere, sed mortuo, debet evanescere! Sublatus es periculis, quae Dominus huic immisit populo, adeo, ut Tu sis ille, de quo dixit Dominus

: Eripiam Te, ne videas calamitates, quas immittam huic Regno. Dereliquisti nos, quos lumbi Tui generarunt, Inspectio educavit: et tarnen cum tot haberes vivus amicos, Patrónus Clientes, in medio, in medio inquam supermansimus inimicorum agmine. Nunquam porro Vidi semen justi derelictum, et filios ejus mendicantem panem. Mortuus equidem es, sed ita mortuus, ut magis in Morte, quam vita vixeris. — Mortuus es, sed nunquam Animo meo emori potes, ast morietur prius mea vita, quam tua excidat animo pia memoria. Audias esto non ab hostibus saltem, sed a proprio filio Joanne omnibus Convitiis dehonestatus, malo tarnen desinere, huic frater, quam tibi esse filius

! Utinam autem in nobis, et per me reviviscere, vel saltem posses reumbrascere

; cum vero prius optabile assequi mihi non Contingat, ultimum non eventum, Sancta fide polliceor

! Requiescas in pace, DEus nos faciat Socios beatae sortis ubi nomen Tuum, quamvis hic debeat esse deletum, Sanguine Jesu Christi esse inscriptum credo — per meritorie salvifica ejusdem vulnera. Amen. • Post multas hinc inde susceptas Occupatorum Nostrorum Bonorum recuperandorum gratia peregrinationes, fato