Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. III. Budapest 1904.

3. Pathay István, Kanizsai Pálfi János, Alvinczi Péter, Csatári György, Samarjay János, Csene Péter és Pécselyi Király Imre ref. papok levelei 1620—1636. (Thúry Elemér)

Commendo insuper clarae et rarae tuae pietati, presbyterii nostri Cis Danubiani alumnos, Stephanum Sóos et Thomam Látráni, qui in collegio Alba-Juliano, sicut a nobis ablegati sunt, eo scopo studiis impallescunt, ut olim, Dei gratia, salvi repatriantes, in hoc nostro tractu afflictissimo, ecclesiis Christi nobiscum inserviant. Quos si nostri omnium ob respectum Veneranda tua dignitas consilio et auxilio adiuverit, nobis rem longe gratissimam, nominisque et meritorum suorum debita a nobis celebratione reponendam praestiterit. His dilecte mihi in Domino fráter, pastorum princeps Jesus Christus, sanctis tuis laboribus benedicat, teque una cum tibi dilectissimis in ecclesiarum suarum emolumentum, diutissime et felicissime conservet. Datum in Kis-Komár, tractus superioris Hungáriáé Cis Danubiani Confinio Canisae praesidio Turcico opposito. 12. die Januarii, Anno 1636. Vener. Tuae Dign. candido sinceri pectoris affectu observans, Joannes Paulides Canisaeus. Kívül: Ad Venerandum Dominum Thomam Tisza-Becsium, ecclesiae Claudiopolitanae in Transylvania pastorem orthodoxum. 30. Kanizsai Pálfi. János dunántúli püspök Körösszegi István tiszántúli püspöknek. Venerabilis Domine, Fráter in Christo, et amice nobis observandissime 1 Pietati Tuae eximiae de plenitudine fontis gratiae, gratiam, pro gratia precamur, debitaque officia fraterne deferimus! Praesentium exhibitor, reverendus Basilius Maráczy, in hoc tractu Cis Danubiano, soproniensi in comitatu. nostra sub inspectione fidelis ecclesiae oppidi Bű vocati, minister, arduorum quorundam suorum negotiorum exsequendorum gratia, in partes Ultra Tibiscanas profecturus, debita instantia petiit a nobis, sibi ad tuam dignitatem commendatorias dari, quibus instructum maiori confidentia tuum posset in conspectum prodire. Quam eius petitionem, aequitati consonam esse non ignorantes, ei non annuere, ut non debuimus, ita nec potuimus. Commendamus ergo ipsum pietati tuae Venerabili fiducialiter, ut hominem in hoc itinere nequaquam mali propositi. ab eodemque contendimus officiose, ut siqua in re nominatus fráter noster episcopali pietatis tuae ope indiguerit, et ad