Stromp László szerk.: Magyar protestáns egyháztörténeti adattár. III. Budapest 1904.
3. Pathay István, Kanizsai Pálfi János, Alvinczi Péter, Csatári György, Samarjay János, Csene Péter és Pécselyi Király Imre ref. papok levelei 1620—1636. (Thúry Elemér)
in Christo. 25. februarii 1622. Ujvarini scripsit. Is, qui te colit et observat Petrus Czene Szencinus. Kívül: Keverendő et Clarissimo Viro, Domino Joanni Paulidi Canisaeo, ministro Jesu Christi in ecclesia Papensi eximio, et fratrum seniori fideli Domino affiniplurimum honorando. 13. Pécselyi Király Imre Kanizsai Pálfi Jánoshoz. Salutem et pacem in utriusque boni reparatore Christo Domino precor! Laudetur nomen Domini Dei nostri, qui ex Bellonae faucibus, ut Samson, ex ipso leone dilacerato, pacis optatae favum eduxit, nobisque tot aerumnarum insultu delumbatis paterne porrexit. Utinam aurora ista tendat et extendatur in diem candidissimum, et constantissimum! Spes bona tamdiu, quamdiu mundanorum ambitio fatigata, et veluti semi sepulta, somnium edormiat suum. Deus omnipotentissimus Monarcha compescat turbines istos. Porro status rerum nostrarum ita se habet: Reverendus dominus Jacobus Ágh Magyarinus compater meus honorabilis, una cum sua familia, et ego cum meis domesticis, versamur adhuc in ipso praesidio, donec aderit commodior occasio redeundi ad nostros, quorum pauci adhuc sua domicilia repetere potuere. Multi hic, et quidem ex praecipuis commorari coguntur, partim quia domus eorum in ruinis et cineribus iacent dirutae ; partim vero, quia nec eos, qui redibant, capere potest angariata domorum angustia. De valetudine quid dicam, aut scribam, ea non satis integra est, in dominó Jacobo, qui parum abfuit, quin emigraverit est contubernio viventium, nunc iam meliuscule se habet. Ego, cum mea coniuge valemus mediocriter, Deo gratias. Domini commissarii peractis hoc in loco negotiis suis, Cassoviam versus descenderunt, expedituri et illic suos labores. De statu, maximé de valetudine vestra, literis tuis, Vir eximie, condoce fieri cuperemus. Fac igitur, ut voti compotes, occasione prima, evadamus. Scripseramus nuper ad te, mi Clarissime et Charissime domine Canisaee! literas, quibus respondere praetermisisti: forsan literae non sunt perlatae, vel vero curarum illuvies obstitit scribere conanti. Rogo te, virorum optime, et amicorum iucundissime domine Joannes, ut pro nostra necessitudine, qua coniunctos esse nos confido de honoranda matre
